HSV

HSV:
هرپس ویروس های انسانی مشتمل بر 8 عامل بیماری زا می باشند. ویروس هرپس سمپلکس از جمله ویروس هایی است که انتشار جهانی دارد و به سبب سادگی راه انتقال، هر ساله میزان قابل توجهی به تعداد افراد آلـوده بـه ایـن ویـروس افـزوده میشوند. این ویروس طیف وسیعی از بیماری شامل عفونت مخاطی تبخال دهان تا عفونت کشـنده آنسـفالیت هرپسـی را ایجاد مینماید.                                                                                                           

تبخال تناسلی یک عفونت شایع مقاربتی است که توسط ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می شود.
انتشار ویروس:
تماس جنسی اولین راه انتشار ویروس است. پس از عفونت اولیه، ویروس در بدن  نهفته است و می تواند چندین بار در سال فعال شود.
علائم بالینی:
تبخال تناسلی می تواند باعث درد، خارش و زخم در ناحیه تناسلی ، برجستگی های قرمز کوچک یا تاول های ریز سفید دیده می شود.  علائم ممکن است حدود دو تا 12 روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس شروع شود.
مردان و زنان ممکن است در موارد زیر دچار زخم شوند:
علایم در ناحیه باسن و ران ومقعد و دهانه مجرای ادرار ایجاد شود . زنان همچنین می توانند زخم هایی در داخل یا روی  ناحیه واژن ،اندام تناسلی خارجی، دهانه رحم داشته باشند . مردان می توانند زخم هایی در داخل یا روی آلت تناسلی ،کیسه بیضه داشته باشند  که این زخم ها ممکن است  هنگام پاره شدن تاول ها و ترشح یا خونریزی ایجاد شوند. زخم ها ممکن است باعث دردناک شدن ادرار شوند.. در طول شیوع اولیه، ممکن است علائم و نشانه‌های آنفولانزا مانند تورم غدد لنفاوی در کشاله ران، سردرد، دردهای عضلانی و تب را بیمار تجربه کند . اما ممکن است  در بعضی از مواقع بیمار هیچ علامت یا علامتی از تبخال تناسلی نداشته باشد  درصورتی که شخصی آلوده به ویروس باشد حتی اگر هیچ گونه زخم یا علامتی نداشته باشددر این حالت هم به شدت میتواند مسری و خطرناک باشد.
انواع HSV:
HSV-1 : این نوع از HSV معمولا باعث تبخال یا تاول های تب در اطراف دهان می شود. HSV-1 اغلب از طریق تماس پوست به پوست منتقل می شود، اگرچه می تواند در حین رابطه جنسی دهانی به ناحیه تناسلی سرایت کند. عودها نسبت به عفونت HSV-2 بسیار کمتر است    
HSV-2 :
این نوعی است که معمولاً باعث تبخال تناسلی می شود. این ویروس از طریق تماس جنسی و تماس پوست به پوست پخش می شود. HSV-2 بسیار شایع و بسیار مسری است، چه زخم باز داشته باشید یانباشد. از آنجایی که ویروس به سرعت در خارج از بدن از بین می رود، انتقال عفونت از طریق تماس با توالت، حوله یا سایر اشیاء مورد استفاده توسط یک فرد آلوده تقریبا غیرممکن است.

 درمان:
هیچ درمانی برای تبخال تناسلی وجود ندارد، اما داروها می توانند علائم را کاهش دهند و خطر ابتلا به دیگران را کاهش دهند. کاندوم همچنین می تواند به جلوگیری از گسترش عفونت تبخال تناسلی کمک کند.
عوامل خطر:
عوامل خطر ابتلا به تبخال تناسلی ممکن است افزایش یابد:
جنسیت:
این ویروس از طریق جنسی از مردان به زنان راحت تر از زنان به مردان منتقل می شود.  و یا اینکه خانمی چندین شریک جنسی داشته باشد. هر شریک جنسی اضافی، خطر قرار گرفتن در معرض ویروسی که باعث تبخال تناسلی می شود را افزایش می دهد.
عوارض:
عوارض مرتبط با تبخال تناسلی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
سایر عفونت های مقاربتی وجود زخم های تناسلی خطر انتقال یا ابتلا به سایر عفونت های مقاربتی از جمله ایدز را افزایش می دهد
عفونت نوزاد:
نوزادانی که از مادران آلوده به دنیا می آیند می توانند در طول فرآیند زایمان در معرض ویروس قرار بگیرند. این ممکن است منجر به آسیب مغزی، نابینایی یا مرگ نوزاد شود.
مشکلات مثانه :
در برخی موارد، زخم‌های مرتبط با تبخال تناسلی می‌توانند باعث التهاب در اطراف لوله‌ای شوند که ادرار را از مثانه به دنیای بیرون می‌رساند. تورم می تواند مجرای ادرار را برای چند روز ببندد و نیاز به قرار دادن کاتتر برای تخلیه مثانه دارد
مننژیت :
مننژیت در موارد نادر، عفونت HSV منجر به التهاب غشاها و مایع مغزی نخاعی اطراف مغز و نخاع می شود. التهاب رکتوم (پروکتیت). تبخال تناسلی می تواند منجر به التهاب پوشش راست روده شود، به ویژه در مردانی که با مردان رابطه جنسی دارند.
 پیشگیری:
جلوگیری توصیه‌هایی برای پیشگیری از تبخال تناسلی مانند مواردی است که برای پیشگیری از سایر عفونت‌های مقاربتی توصیه می‌شود:
•    از فعالیت جنسی با فرد بیمار خودداری کنید یا تماس جنسی را فقط به یک نفر که عاری از عفونت است محدود کنید.
•    استفاده از کاندوم
•    . اقدامات احتیاطی بارداری اگر باردار هستید و می دانید که تبخال تناسلی دارید، به پزشک خود اطلاع دهید. اگر فکر می کنید ممکن است تبخال تناسلی داشته باشید، بخواهید برای آن آزمایش شوید. پزشک شما ممکن است به شما توصیه کند که مصرف داروهای ضد ویروسی تبخال را در اواخر بارداری شروع کنید تا از شیوع آن در حوالی زمان زایمان جلوگیری کنید. اگر در هنگام زایمان شیوع بیماری دارید، احتمالاً پزشک شما سزارین را برای کاهش خطر انتقال ویروس به جنین پیشنهاد خواهد کرد.
تست های تشخیصی :
HSV DNA PCR
HSV Quantitative DNA PCR
HSV (1&2)(IgG)Avidity
HSV (1&2)-Ab(IgM)
HSV (1&2)-Ab(IgG)
HSVII(IgG)
HSV II(IgM)

ساغر ذاکری -واحد تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبیولوژی نوبل