عفونت های مجاری ادراری

عفونت ادراری

عفونت#عفونت ادراری#عفونت مجاری ادراری

Urinary tract infection) (UTI)) عفونت های مجاری ادراری :
عفونت مجاری ادراری (UTI) عفونتی است که در هر قسمتی از سیستم ادراری مانند کلیه ها ، حالب ها ، مثانه و مجرای ادراری میتواند بروز پیدا کند . از نظر شیوع ، زنان بسیار بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به عفونت ادراری هستند. هرچند با افزایش سن در آقایان این عفونت در آنها بیشتر به صورت تصادعی افزایش می یابد .عفونت محدود به مثانه می تواند دردناک و آزاردهنده باشد. و اگر عفونت ادراری به کلیه ها سرایت کند ، عواقب جدی ممکن است رخ دهد .
علائم بالینی:
تکرر ادرار و یا ادرار منقطع
احساس سوزش یا درد هنگام ادرار کردن
رنگ کدر ادرار
تغییر بوی ادرار
درد لگن ، در زنان - به ویژه در مرکز لگن و اطراف ناحیه استخوان شرمگاهی و پهلو درد
عوامل خطر:
عفونت های دستگاه ادراری در زنان و مردان مسن شایع است و بسیاری از زنان در طول زندگی خود بیش از یک عفونت را تجربه می کنند. عوامل خطر ویژه زنان برای عفونت های ادراری عبارتند از:
آناتومی زنانه: زنان مجاری ادراری کوتاه تری نسبت به مردان داشته و باکتری ها سریع تر میتواند مسیر را طی کرده و به مثانه نفوذ پیدا کنند .
فعالیت جنسی: زنان فعال از نظر جنسی نسبت به زنانی که از نظر جنسی فعال نیستند بیشتر UTI دارند. داشتن شریک جنسی جدید نیز خطر بیماری را افزایش می دهد.
انواع خاصی از پیشگیری از بارداری :زنانی که از دیافراگم برای جلوگیری از بارداری استفاده می کنند ممکن است در معرض خطر بیشتری باشند ، و همچنین زنانی که از عوامل اسپرم کش استفاده می کنند.
یائسگی :پس از یائسگی ، کاهش استروژن در گردش خون باعث تغییراتی در مجاری ادراری می شود که شما را در برابر عفونت آسیب پذیرتر می کند.

*در آقایان با افزایش سن کارایی پروستات کاهش یافته و منجر به افزایش عفونت خواهد شد .
سایر عوامل خطر عفونت ادراری عبارتند از:
ناهنجاری های دستگاه ادراری:نوزادان متولد شده با ناهنجاری های دستگاه ادراری(مثل کلیه نعل اسبی ) که اجازه نمی دهند ادرار به طور طبیعی از بدن خارج شود یا باعث ایجاد مجدد ادرار در مجرای ادراری می شود ، بیشتر در معرض عفونت ادراری هستند.
انسداد در دستگاه ادراری: سنگ کلیه یا بزرگ شدن پروستات می تواند ادرار را در مثانه به دام اندازد و خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهد.
یک سیستم ایمنی سرکوب شده: دیابت و سایر بیماری هایی که سیستم ایمنی بدن را مختل میکنند می تواند خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهد.
استفاده از کاتتر: افرادی که نمی توانند به تنهایی ادرار کنند و از لوله (کاتتر) برای ادرار کردن استفاده می کنند ، بیشتر در معرض ابتلا به عفونت ادراری هستند. این ممکن است شامل افرادی باشد که در بیمارستان بستری هستند ، افرادی که مشکلات عصبی دارند که کنترل توانایی ادرار کردن آنها را مشکل می کند و افراد فلج.
یک روش ادراری اخیر جراحی ادرار یا معاینه دستگاه ادراری شما که شامل ابزار پزشکی است ، می تواند خطر ابتلا به عفونت ادراری را افزایش دهد.
عوارض:
در صورت درمان سریع و مناسب ، عفونت های دستگاه ادراری تحتانی به ندرت منجر به عوارض می شوند. اما بدون درمان ، عفونت ادراری می تواند عواقب جدی داشته باشد.
عوارض UTI ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• عفونت های مکرر ، به ویژه در زنانی که دو یا چند UTI را در یک دوره شش ماهه یا چهار یا بیشتر در طول یک سال تجربه می کنند.
• آسیب دائمی کلیه در اثر عفونت حاد یا مزمن کلیه (پیلونفریت) به دلیل عفونت مجاری ادراری بدون درمان.
• افزایش خطر زایمان با وزن کم هنگام تولد یا نوزادان نارس در زنان باردار.
• تنگی مجرای ادراری (تنگی) در مردان در اثر عفونت مکرر
• سپسیس ، یک عارضه بالقوه تهدید کننده زندگی یک عفونت ، به ویژه اگر عفونت در مجاری ادراری شما به کلیه ها برسد.
جلوگیری :
برای کاهش خطر ابتلا به عفونت ادراری می توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
-مایعات زیاد ، به ویژه آب بنوشید. نوشیدن آب به رقیق شدن ادرار شما کمک می کند و باعث تکرر ادرار می شود - این امر باعث می شود باکتری ها قبل از شروع عفونت از مجاری ادراری شما خارج شوند.
-در هنگام شست و شو و خشک کردن از جلو به عقب پاک کنید. انجام این کار پس از ادرار و بعد از دفع مدفوع به جلوگیری از گسترش باکتری های ناحیه مقعد به واژن و مجرای ادرار کمک می کند.
-مثانه خود را بلافاصله پس از مقاربت خالی کنید. همچنین ، یک لیوان کامل آب بنوشید تا به از بین بردن باکتری ها کمک کند.
-از محصولات زنانه که ممکن است باعث تحریک شوند ، اجتناب کنید. استفاده از اسپری های خوشبو کننده یا سایر محصولات زنانه مانند پودر در ناحیه تناسلی می تواند مجرای ادرار را تحریک کند.
-روش پیشگیری از بارداری خود را تغییر دهید. دیافراگم ها یا کاندوم های روان نشده یا تحت درمان با اسپرم کش ، همه می توانند به رشد باکتری کمک کنند.
تست های قابل انجام در آزمایشگاه نوبل جهت تشخیص عفونت های ادراری:
آنالیز و کشت ادرار به کمک معروفترین محیط کشت های جهان (BD آمریکا)