موارد ابتلا به «پسوریازیس» در جهان افزایش یافت

نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که میزان بروز جهانی پسوریازیس از سال 1990 تا 2021 افزایش داشته و انتظار می‌رود این روند تا سال 2050 ادامه یابد.

پسوریازیس چیست؟

پسوریازیس یک بیماری مزمن التهابی پوست است که همچنان بار جهانی رو به رشدی را تحمیل می‌کند. این بیماری، یک بیماری طولانی‌مدت و مزمن، التهابی و خودایمنی پوست است. در این بیماری، سیستم ایمنی بدن که معمولاً از بدن در برابر تهدیدات دفاع می‌کند، اشتباه عمل کرده و به سلول‌های سالم پوست حمله می‌کند. این واکنش باعث می‌شود که چرخه‌ی تولید و ریزش سلول‌های پوستی بسیار سریع‌تر از حالت طبیعی شود. درک سرعت افزایش ابتلا به این بیماری برای تدوین راهبردهای بهداشت عمومی، بهبود دسترسی به مراقبت‌های درمانی و حمایت از تشخیص زودهنگام در سراسر جهان حیاتی است.
در این مطالعه با عنوان «بار جهانی پسوریازیس و پیش‌بینی‌ها تا 2050» که به صورت یک پژوهشنامه در JAMA Dermatology منتشر شده است، پژوهشگران از تحلیل پیش‌بینی سری‌های زمانی برای برآورد میزان بروز جهانی پسوریازیس تا سال 2050 و بررسی تفاوت‌های مربوط به سن، جنس و منطقه استفاده کردند. بار جهانی پسوریازیس از 1990 تا 2021 اندکی افزایش نشان داد. نرخ بروز استانداردشده سنی برای مردان از 56٫89 نفر به 62٫77 مورد در هر 100 هزار نفر رسید که افزایش 10٫3 درصدی را نشان می‌دهد و برای زنان از 57٫08 به 61٫26 در هر 100 هزار نفر رسید که افزایش 7٫3 درصدی را نشان می‌دهد.
پیش‌بینی‌ها بر اساس داده‌های تا سال 2021 نشان می‌دهد که نرخ استانداردشده بروز بیماری تا سال 2050 برای مردان به حدود 70 در هر 100 هزار نفر و برای زنان به حدود 66 در هر 100 هزار نفر خواهد رسید. تحلیل جغرافیایی، تفاوت‌های جهانی در بار پسوریازیس را آشکار کرد: آمریکای شمالی و اروپای غربی بالاترین میزان بروز و شیوع بیماری را داشتند. شرق آسیا و آفریقا برآوردهای پایین‌تری نشان دادند، هرچند باید محدودیت داده‌ها و احتمال گزارش‌نشدن موارد در برخی مناطق را در نظر داشت. بار بالاتر بیماری در مناطق با درآمد بالا می‌تواند با چندین سناریو سازگار باشد؛ از سطح گزارش‌دهی و میزان حساسیت بالینی گرفته تا نظریه «بهداشت» که می‌گوید شرایط بسیار پاک و بهداشتی در جوامع مدرنِ پردرآمد، سیستم ایمنی را که برای چنین محیطی مجهز نبوده، دچار مشکل کرده است. یا شاید داده‌ها نشانه وجود نوعی ماده غذایی باشند که به‌تدریج و در طول زمان نرخ بیماری را افزایش داده است.

تاریخ انتشار : 1404/09/12
تعداد بازدید: 77