فعالیت‌های سنگین بدنی شایع‌ترین علت گرفتگی عضلانی است

 دکتر پیام محمدحسینی متخصص ارتوپدی و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اظهار داشت: کم آبی بدن یکی از اصلی‌ترین دلایل گرفتگی عضلانی است؛ نوشیدن آب کافی در طول روز می‌تواند به پیشگیری از این عارضه کمک کند، زیرا کم‌آبی تعادل الکترولیت‌های بدن، به خصوص پتاسیم، کلسیم و منیزیم را بر هم می‌زند و باعث گرفتگی‌های خودبه‌خودی عضلات می‌شود. گرمازدگی نیز با مکانیسم مشابه، یعنی تبخیر آب و کمبود الکترولیت‌ها، باعث گرفتگی عضلانی می‌شود. فعالیت پایانه‌های حرکتی عضلات بر اساس تعادل این الکترولیت‌هاست و هرگونه اختلال در این تعادل، عملکرد صحیح عضله را مختل می‌کند. علاوه بر کم‌آبی، علل دیگری مانند ورزش‌های سنگین و نادرست به ویژه بدون گرم کردن بدن، برخی بیماری‌های خاص مانند دیابت و بیماری‌های تیروئیدی و همچنین فشار‌های عصبی نیز می‌توانند به گرفتگی عضلانی منجر شوند. افرادی که در مناطق گرمسیر زندگی می‌کنند یا ورزش‌های پرفشار انجام می‌دهند، بیشتر در معرض خطر هستند. گرفتگی‌های شبانه عضلات نیز اغلب با کمبود مواد معدنی مانند کلسیم و منیزیم در بدن مرتبط است.
برای پیشگیری از بروز این عارضه به مواردی شامل نوشیدن آب کافی، تغذیه مناسب، ورزش صحیح و استراحت کافی ذکر میشود افراد باید همیشه بدن خود را هیدراته نگه دارند. مصرف مواد غذایی غنی از پتاسیم مانند موز و گوشت، کلسیم مانند لبنیات و منیزیم نیز ضروری است. در صورت نیاز و تحت نظر پزشک، از مکمل‌ها استفاده شود. بهتر است افراد قبل از شروع ورزش، بدن خود را به درستی گرم کنند و فعالیت‌ها را متناسب با توانایی بدنی خود انجام دهند. افراد باید به عضلات خود در طول تمرین استراحت دهند تا از فشار بیش از حد جلوگیری شود. هنگام گرفتگی عضلات، بهترین کار استراحت دادن به عضو آسیب‌دیده است. ماساژ ملایم و استفاده از کمپرس سرد و گرم (کمپرس سرد در ۲۴ ساعت اول و سپس کمپرس گرم) نیز می‌تواند به تسکین درد و شل شدن عضله کمک کند.  در بیشتر موارد این اقدامات اولیه، گرفتگی را برطرف می‌کنند. با این حال، اگر گرفتگی‌ها شدید، مکرر و طولانی‌مدت باشند یا بدون علت مشخصی رخ دهند، مراجعه به پزشک برای بررسی و آغاز روند درمانی ضروری است. مصرف خودسرانه مکمل‌ها می‌تواند عوارض جانبی داشته باشد و باید حتماً با تجویز و تحت نظر پزشک انجام شود. همچنین برای افراد مسن، تقویت عضلات با فیزیوتراپی می‌تواند در پیشگیری از این عارضه مؤثر باشد.