علایم حساسیت‌های فصلی را بشناسیم

 با آغاز فصل پاییز، حساسیت‌های مربوط به این فصل نیز شایع می شود؛ حساسیت هایی که ممکن است با علائمی چون خارش، خشکی پوست و ایجاد اگزما، مشکلات ریوی و تنفسی، اسهال، خارش و التهاب گلو همراه باشد. کارشناسان استفاده از داروهای ضد حساسیت، شستن مکرر دست‌ها، استفاده از ماسک در مکان های سرپوشیده و حتی در فضای باز که برگ‌ها پاییزی وجود دارد، و مصرف نکردن مواد غذایی حساسیت ‎زا را در بهبود علایم ناشی از حساسیت فصلی موثر می دانند.
سیستم ایمنی بدن، مواد خارجی را به عنوان عوامل غیر خودی تشخیص می‌دهد و به دنبال آن، واکنش‌های آبشاری ایجاد و منجر به بروز علائمی می‌شود، که واکنش ایمنی و آلژیک نام دارد. حدود 15 تا 20 درصد جمعیت جهان در گروه‌های سنی مختلف، مبتلا به حساسیت های فصلی هستند؛ موادی که از طریق هوا وارد دستگاه تنفسی این افراد می‌شود، باعث بروز واکنش‌هایی از قبیل آبریزش بینی، احساس خارش داخل بینی و سقف دهان، قرمزی چشم‌ها، ورم پلک‌ها و حتی خستگی‌های مزمن می‌گردد. تمام این علائم به سیستم ژنتیکی و سیستم ایمنی فرد بستگی دارد؛ در یک فرد، واکنش‌ها ممکن است بسیار شدید باشد و حتی با انسداد مجاری تنفسی همراه شود اما این علائم در فرد دیگر، تنها باعث خارش مختصر گلو شود.
ذرات ریزگردی که در محیط اطراف وجود دارند، مانند گرده‌های گیاهی، حرکت حشراتی مایت ها در هنگام جارو برقی و یا حتی مصرف غذاهای خاص و ابتلا به عفونت‌های ویروسی، می‌تواند باعث تشدید سیستم ایمنی فرد شود. رینیت آلژیک به معنای التهاب داخل بینی است که همراه با لکه‌های قرمز همراه با شکنندگی در مخاط ، تورم بسیار زیاد پلک ها، کهیر، خارش پوستی و....، همراه است. از سرفه به عنوان شایع‌ترین علامت در حساسیت‌های فصلی نام میبرند، که به دنبال ریختن ترشحات بینی به ناحیه حنجره ایجاد می‌شود و باعث ایجاد سرفه در فرد می‌گردد. علائمی مانند سرفه، تنگی نفس، خس خس سینه، قرمزی و التهاب چشم ها، در همه انواع رینیت آلژیک و بیماری‌های ویروسی، مشترک است. در آلرژی‌های فصلی، دردهای شدید عضلانی و تب و لرز نداریم زیرا این علایم مختص بیماریهای ویروسی است.
می توان از خستگی مزمن به عنوان علامت شایع در بیماری رینیت آلرژی، نام برد. علائم مشخصه بیماری‌های ویروسی را همراه با بدن دردهای شدید (میالژی)، تب و لرز وحالت بیماری و از کار افتادگی، است. علائم آنفولانزا به صورت حاد و حمله ای بروز می‌کند. هرگونه عاملی که بتواند تحریک مخاطی ایجاد کند، مانند مواجهه با هوای سرد، مصرف ترشی و غذاهای تند، واکنشهای حساسیتی بعد از مصرف بعضی از داروها می تواند باعث تشدید بروز حساسیت ها در فرد شود. همچنین مواد شست‌وشو دهنده مانند وایتکس، جوهر نمک و انواع حشره کش‌ها را، به عنوان شایع‌ترین مواد شیمیایی آلرژن نام برد.

استفاده از داروهای ضد حساسیت

تا زمان حضور علائم، استفاده از داروهای ضد حساسیت مانند سیتریزین توصیه می شود. در موارد شدید آلرژی, مصرف کورتون‌های استنشاقی توصیه می‌شود که البته باید گفت استفاده از کورتون‌ها نباید باعث نگرانی باشد، زیرا کم عارضه‌ترین نوع کورتونها، نوع استنشاقی آن است. استفاده از داروهایی همچون نفازولین و فنیل آفرین که داروهای تنگ کننده عروق محسوب می‌شوند و باعث کاهش علائم التهابی مخاط بینی می‌شوند، استفاده از این داروها باعث بروز بیماری دیگری به نام رینیت وازو موتور می‌شود که به مراتب پر عارضه‌تر از رینیت آلرژیک است. مصرف نفازولین و فنیل آفرین و نظایر آن بیش از 3 تا 5  روز توصیه نمی‌شود.