در حالی که برخی از کودکان فاقد علایم کلینیکی هستند، در تعدادی دیگر علایمی مانند تب، یرقان (زردی پوست) بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ دیده می‌شود. تاکنون حداقل شش نوع هپاتیت بر اساس نوع ویروس‌شان شناخته شده است.
شایع‌ترین انواع هپاتیت در کودکان
نوع A: یرقان اپیدمیک یا هپاتیت عفونی نیز نامیده می‌شود. واکسیناسیون علیه این نوع هپاتیت، برای تمام کودکان در سن یک‌سالگی توصیه می‌شود. یادآور این واکسن شش ماه تا دوازده ماه بعد لازم است انجام شود.
نوع B: به هپاتیت سرمی نیز معروف است. پیشگیری از این نوع هپاتیت با استفاده از واکسن نوع B در بدو تولد برای تمام نوزدان و دو دوز یادآوری به فاصله دو ماه بعد باید انجام شود.
نوع C: هپاتیت مزمن هم نامیده می‌شود. در حال حاضر واکسنی برای مبارزه با آن تهیه نشده است. در حدود یک‌دوم هپاتیت‌ها به علت نوع B و کمتر از یک‌دوم با نوع A و تقریباً سایر موارد با نوع C اتفاق می‌افتد.
هپاتیت A
با استفاده از واکسن نوع B و A در کودکان به‌طور روتین در سال‌های اخیر، شیوع بیماری کاهش یافته است. کودکان خانواده‌هایی که از نظر اقتصادی و اجتماعی در سطح پایین قرار دارند، بیشتر در معرض ابتلا به هپاتیت A هستند و چون در اکثر موارد، هپاتیت نوع A در کودکان، فاقد علایم کلینیکی است، این بیماری ناشناخته مانده است. این بیماری به‌طور مستقیم از شخص آلوده به افراد سالم یا از طریق آب و غذای آلوده انتقال می‌یابد. مدفوع حیوانات نیز ممکن است آلوده به ویروس باشد. همچنین هنگام تعویض پوشک شیرخواران مبتلا، از طریق دست انتقال می‌یابد. علایم بیماری در حدود چهار هفته بعد از انتقال ویروس به بدن دیده می‌شود و این بیماری به ندرت ممکن است از طریق خون و سرم انتقال یابد.
هپاتیت B
نوع B از طریق خون و سرم منتقل می‌شود. هپاتیت B در بین بالغین و جوانان شیوع بیشتری دارد، همچنین در نوزادانی که از مادرانِ مبتلا به دنیا می‌آیند. بنابراین تمام زنان باردار باید از نظرآلودگی به ویروس نوع B مورد بررسی قرارگیرند. در نوجوانان و جوانان، ویروس از طریق جنسی نیز منتقل می‌شود.
هپاتیت C
هپاتیت C درگذشته از طریق خون آلوده منتقل می‌شد ولی امروزه معمولا از طریق سرنگ‌های آلوده قابل انتقال است. استفاده از سرنگ‌های یک‌بار مصرف خطر شیوع هپاتیت C و B را کاهش داده است. علایم هپاتیت C خفیف و شامل ضعف و زردی پوست است. با این حال در تعدادی از موارد، هپاتیت C مزمن شده و عوارض کبدی جدی مانند نارسایی کبد، سرطان و مرگ را به‌دنبال دارد.
علایم و نشانه‌ها
در تعدادی از کودکان علایم بیماری تنها شامل بی‌اشتهایی، لرز وتب خفیف به‌مدت چند روز است. دربعضی موارد زردی پوست هم دیده می‌شود. زردی پوست و اسکلرای چشم به دلیل افزایش بیلی‌روبین سرم ناشی از التهاب سلول‌های کبدی است. در هپاتیت B تب به‌ندرت اتفاق می‌افتد و علایم آن بی‌اشتهایی ،تهوع، درد شکم، لرز و یرقان است.
درمان
درمان خاصی برای بیمار مبتلا به هپاتیت وجود ندارد و مانند بیشتر بیماری‌های ویروسی دیگر، خود به خود بهبود می‌یابد. از مصرف آسپیرین و استامینوفن در هپاتیت‌ها به‌علت مسمومیت کبد با این داروها و التهاب سلول‌های کبدی باید جداً خودداری کرد. بیشتر این کودکان نیاز به بستری شدن ندارند. فقط در صورتی که تهوع و استفراغ برای مدتی باعث بی‌غذایی و کم‌آبی یا بی‌حالی و خواب‌آلودگی شدید در کودک گردد، در بیمارستان باید بستری شود. بیشتر شیرخواران مبتلا به هپاتیت B وارد مرحله مزمن می‌شوند. سیروز کبدی ممکن است در تعدادی از کودکان به وجود آید و به‌ندرت باعث مرگ کودک شود. هپاتیت مزمن، پس از ابتلا به هپاتیت A دیده نمی‌شود. ولی در حدود ده درصد کودکان مبتلا به هپاتیت B به نوع مزمن در سنین زیر 5 سالگی گرفتار می‌شوند. درصد بالایی از نوزدانی که از مادران مبتلا به هپاتیت B متولد می‌شوند، به عنوان حامل ویروس باقی می‌مانند. این در صورتی است که به‌طور کامل و جدی در بدو تولد واکسینه نشوند. این کودکان شانس ابتلا به سرطان کبد را درسال‌های بعدی عمرشان خواهند داشت.
پیشگیری
هپاتیت نوع A: شست‌وشوی دست‌ها پس از توالت و قبل از غذا خوردن، بهترین راه پیشگیری از هپاتیت A در کودکان است. در صورتی که کودکان به مهدکودک می‌روند باید مطمین شویم که کارمندان، دست‌های خود را بعد از تعویض پوشک شیرخواران و قبل از تغذیه کودکان می‌شویند.
هپاتیت A به آسانی در اثر تماس مستقیم مانند قرارگرفتن با بیمار در یک اطاق یا حرف زدن با وی یا دست دادن، چیزی را از دستش گرفتن و هنگام بازی کردن منتقل می‌شود. آب و غذای آلوده به مدفوع بیمار نیز می تواند ویروس هپاتیت را به افراد سالم منتقل کند.
هپاتیت نوع B: در ارتباط مستقیم با خون بیمار مبتلا یا ترشحات بدن او به فرد سالم منتقل می‌شود. در این‌صورت ایمنوگلوبولین یا واکسن با توجه به نوع ویروس باید تزریق شود.
هنگام مسافرت به کشورهای با خطر بالا بهتر است از ایمنوگلوبولین یا واکسن نوع A استفاده شود. توصیه سازمان بهداشت جهانی واکسینه شدن تمام نوزادان، شیرخواران و کودکان و بالغین علیه هپاتیت A و B است.
ریحانه مقتدری_واحد تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبیولوژی نوبل
تاریخ انتشار :
1400/09/24
کد :
31248
تعداد بازدید:
1329