به طور کلی ما می‌توانیم یک شی را حتی اگر برای مدتی کوتاه آن را مشاهده کنیم تشخیص دهیم. با این حال اگر شی دیگری بلافاصله به دنبال اولین شی ظاهر شود درک ما از جسم اول دچار اختلال می‌شود به گونه‌ای که وجود آن را متوجه نمی‌شویم. این پدیده) visual backward masking پوشش بصری عقبی) نام دارد و در علوم بصری برای مطالعه‌ی نحوه‌ی پردازش ادراک بینایی در مغز مورد استفاده قرار می‌گیرد. به طور قابل توجهی این پدیده حتی اگر شی دوم به طور کامل شی اول را نپوشاند نیز رخ خواهد داد. به طور مثال قرار گرفتن چهار نقطه در اطراف یک شی. تصور می‌شود این پدیده در عملکرد "پردازش بازخورد (feedback processing) ایجاد اختلال می‌کند. زمانی که ما جسمی را مشاهده می‌کنیم اطلاعات از پایین‌ترین بخش بصری در مغز به بالاترین بخش می‌روند. "پردازش بازخورد" که در آن داده‌ها از بالاترین بخش‌های مغز به پایین‌ترین بخش‌ها بازمی‌گردند نقش مهمی در ادراک بصری ما دارد. پدیده‌ی "پوشش بصری" در این عملکرد اختلال ایجاد می‌کند. محققان برای آزمایش نوزادان مجموعه‌ای از تصاویر صورت افراد به آن‌ها نشان دادند و مدت زمانی که نوزاد به تصاویر خیره می‌شد را اندازه‌گیری کردند. از آن جایی که نوزادان برای مدتی طولانی‌تر به تصاویر صورت افراد خیره می‌شوند محققان می‌توانستند بفهمند که آیا نوزاد تصویر صورت را درک می‌کند یا خیر. آن‌ها دو دسته تصویر به نوزادان نشان دادند. در دسته‌ی اول بلافاصله پس از تصویر صورت، تصویر دیگری آن را می‌پوشاند و در دسته‌ی دوم هیچ تصویر دیگری به نمایش گذاشته نمی‌شد.
محققان دریافتند که پدیده "پوشش بصری" در نوزادان هفت تا هشت ماه رخ می‌دهد و آن‌ها قادر به دیدن تصویر چهره پس از نمایان شدن تصویر پوششی نیستند. درست مانند همان اتفاقی که در بزرگسالان رخ می‌دهد. اما در مقابل نوزادان سه تا شش ماهه قادر به درک تصویر اول پس از نمایش تصویر پوششی بودند و این پدیده در آن‌ها رخ نداد. آن‌ها می‌توانستند چیزهایی را ببینند که هم‌نوعان بزرگترشان قادر به دیدن آن نبودند.
واحد تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبیولوژی نوبل
تاریخ انتشار :
1400/04/06
کد :
10414
تعداد بازدید:
327