کاهش علائم یائسگی با ورزش

 یائسگی به علت توقف ترشح هورمون محرک فولیکولی ایجاد می‌شود و به عنوان قطع ۱۲ ماهه قاعدگی بدون دلیل مشخص تعریف می‌شود. به طور متوسط این اتفاق در سنین ۵۰ تا ۵۱ سالگی به طور طبیعی برای زنان رخ می دهد و به دنبال تغییرات هورمونی و کاهش استروژن، علائمی جسمی و روانی بروز می‌کند که می‌تواند کیفیت زندگی زنان را تحت تاثیر قرار دهد. با توجه به این‌که این علائم می‌توانند یک چالش مهم در دوران یائسگی زنان باشند، بررسی‌های مختلفی به منظور یافتن راهی برای کاهش آن‌ها انجام شده است. از آن‌جا که روش‌های هورمونی و دارویی می‌توانند عوارض بلندمدت و کوتاه‌مدتی را به دنبال داشته باشند، یافتن روش‌های غیر دارویی اهمیت زیادی دارد. از آن‌جا که تاثیرات ورزش در پیشگیری و درمان مشکلات جسمی و سلامت روان تایید شده است، پژوهشگران با انجام یک مطالعه تاثیر ورزش و فعالیت بدنی را بر علائم یائسگی بررسی کردند.
در بررسی‌های این مطالعه مشاهده شد نشانه‌های روانی در افراد با فعالیت ورزشی منظم کم‌تر از دو گروه دیگر بود و این تفاوت از نظر آماری معنادار بود. همچنین علائم وازوموتر مانند تعریق شبانه و گرگرفتگی نیز در افراد با فعالیت ورزشی منظم کم‌تر از دو گروه دیگر بود. در خصوص اختلال عملکرد جنسی در هر سه گروه تغییر قابل توجهی مشاهده نشد. نتایج این بررسی حاکی از این بود که شدت علائم یائسگی در زنان با فعالیت ورزشی منظم کم‌تر از زنان با عدم فعالیت ورزشی است و وجود برنامه ورزشی در زندگی روزمره در کاهش علائم زنان یائسه موثر است. ورزش به عنوان یک فعالیت بدنی مناسب، غیر تهاجمی، با اثرات جانبی حداقل و با هزینه کم، می‌تواند در ارتقای سلامت و کاهش علائم یائسگی مفید باشد. با توجه به نتایج به ‌دست آمده پزشکان و روان‌درمان‌گران می‌توانند ورزش را در کنار سایر روش‌های درمانی برای زنان یائسه استفاده کنند.
واحد تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبیولوژی نوبل