شاید جراحان به زودی بتوانند با کمک یک حسگر زیستی ساخت "دانشگاه پردو"(Purdue University) که می‌توان آن را با استفاده از یک سیستم چاپ خودکار به صورت سه‌بعدی چاپ کرد، نواحی مهم را طی جراحی روی بافت‌ها و اندام‌های بدن مشخص کنند.
این حسگر زیستی امکان ثبت و تصویربرداری همزمان از بافت‌ها و اندام‌ها را طی جراحی فراهم میکند. شاید ثبت و تصویربرداری همزمان طی جراحی، نقش مهمی در تعیین قسمت‌های مهم و راهنمایی کردن برای روند جراحی بر عهده داشته باشد. برای نمونه، شاید بتواند به بازیابی ضربان قلب طبیعی کمک کند. این موضوع ثابت شده است که روش‌های سنتی برای ثبت و تصویربرداری همزمان از بافت‌ها و اندام‌ها، دشوار هستند زیرا سایر حسگرهایی که برای این کار مورد استفاده قرار می‌گیرند، معمولا روند تصویربرداری را مختل می‌کنند. برای رسیدن به این هدف، یک حسگر زیستی فوق‌العاده نرم، باریک و کشش‌پذیر ابداع شده است که می‌تواند به صورت یکپارچه با سطح منحنی اندام‌هایی مانند قلب ارتباط برقرار کند. این ویژگی منحصر به فرد، به ثبت و تصویربرداری همزمان قادر میسازد و امکان نشان دادن منشا بیماری را به صورت دقیق را فراهم میکند.
حسگرهای زیستی با استفاده از جوهرهای زیستی هنگام نمونه‌سازی، متناسب با اندازه‌ها و شکل‌های گوناگون یک اندام طراحی می‌شوند. این جوهرهای زیستی، نرم‌تر از بافت هستند، بدون تخریب کردن حسگر، کشش می‌یابند و چسبندگی طبیعی قابل اطمینانی به سطح مرطوب اندام‌ها بدون نیاز به چسب دارند. تعداد زیادی از حسگرهای زیستی، در شکل‌ها، اندازه‌ها و پیکربندی‌های متفاوت تولید شده‌اند و پژوهشگران آنها را به صورت درون‌جانداری روی موش‌ها و خوک‌ها آزمایش کرده‌اند.
واحد تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبیولوژی نوبل
تاریخ انتشار :
1400/03/31
کد :
10357
تعداد بازدید:
249