گونه‌های مختلف حیوانات طول عمرهای گوناگونی دارند، به طور مثال کوسه‌های گرینلند می‌توانند تا ۴۰۰ سال عمر کنند در حالی که برخی از گونه‌های مگس تنها برای مدت پنج دقیقه عمر می‌کنند و علت این گوناگونی ژنتیک است.
حداکثر طول عمر انسان تقریبا دو برابر نزدیکترین خویشاوندان آن در میان نخستین‌سانان یعنی شامپانزه‌ها و گوریل‌هاست.
درحالی که ژنتیک در طول عمر انسان نقش دارد اما عامل اصلی تعیین کننده‌ی آن نیست.
پرفسور دیم جنت تورنتون(Dame Janet Thornton) متخصص زیست سلولی و مدیر سابق موسسه بیوانفورماتیک اروپا: ژنتیک کمتر از ۳۰ درصد در طول عمر نقش دارد اما این حقیقت وجود دارد که طول عمر در خانواده‌ها به ارث می‌رسد برخی خانوده‌ها افراد پیر بسیاری دارند.
تشخیص اینکه آیا وجود تعداد زیادی از افراد مسن در یک خانواده ناشی از ژنتیک است یا عوامل محیطی کار دشواری است زیرا به طور معمول اعضای یک خانواده رژیم غذایی و سبک زندگی مشابهی دارند. مطالعه‌ی دی‌ان‌ای این افراد می‌تواند به ما در کسب اطلاعات بیشتر کمک کند. محققان بسیاری در تلاشند تا با توالی‌یابی و بررسی دی‌ان‌ای افراد صدساله و بالای صدسال به پاسخ برسند. با مشاهده‌ی افزایش متوسط طول عمر در طی صدها سال با افزایش دسترسی به آب تمیز، غذا و خدمات درمانی می‌توان به تاثیر سبک زندگی بر طول عمر پی برد. مطالعات غیرمستقیم نشان داده که کاهش مصرف کالری با طول عمر انسان ارتباط دارد. یکی دیگر از عوامل موثر ورزش است. ورزش سبک حتی به مدت ۱۵ دقیقه در روز می‌تواند طول عمر را تا حدود ۳ سال افزایش دهد.
طول عمر انسان تحت تاثیر ژنتیک است اما ژنتیک عامل اصلی نیست
ژنتیک ممکن است باعث عمر طولانی شود اما برای تحقق بخشیدن به آن باید کارهایی انجام دهید. ورزش و تغذیه سالم ممکن است راز یک عمر طولانی باشد.
واحد تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبیولوژی نوبل
تاریخ انتشار :
1400/03/19
کد :
10226
تعداد بازدید:
319