رئیس بخش مسمومین بیمارستان لقمان حکیم، وجود جریان کافی هوا را بهترین راه پیشگیری از مسمومیت با گاز مونوکسید کربن دانست. شاهین شادنیا، با اشاره به مخاطرات مسمومیت با مونوکسید کربن گفت: مونوکسیدکربن گازی بی رنگ، بی بو و فاقد اثرات تحریکی است بنابراین در صورتی که در محیطی تولید شود به هیچ عنوان متوجه وجود این گاز نمیشویم. بسیاری افراد از مونوکسید کربن (co) به عنوان قاتل خاموش یاد میکنند زیرا هیچ اثر ظاهری از حضورش در محیط مشخص نمیشود. تمام وسایلی که پدیده احتراق در آنها رخ میدهد در صورت عدم وجود اکسیژن کافی میتوانند باعث تولید گاز مونوکسید کربن شوند. بهترین راهکار برای پیشگیری از بروز مسمومیت با این گاز را وجود جریان کافی هوا در محیط عنوان کرد و گفت: اگر در محیطی از وسیله گرمایشی استفاده میکنیم حتماً باید جریان هوای کافی در آن فضا وجود داشته باشد. جریان هوای کافی باعث خارج کردن گازهای سمی از محیط میشود. همچنین سبب وجود میزان مناسب اکسیژن در محیط و درنتیجه مانع تولید گاز مونوکسید کربن میشود.
روشن کردن گاز پیک نیکی در وسایل نقلیه سنگین یا در ساختمانهای نیمه کاره و استفاده از بخاریهای بدون دودکش در فضاهای بسیار کوچک را از جمله مواردی برشمرد که میتوانند منجر به بروز مسمومیت با گاز مونوکسید کربن شود. میل ترکیبی گاز مونوکسید کربن با هموگلوبین خون 200 برابر بیشتر از اکسیژن است، افزود: گاز مونوکسید کربن وقتی از طریق تنفس وارد ریهها و سپس جریان خون میشود با اکسیژن برای اتصال به هموگلوبین رقابت میکند. این گاز پس از اتصال به هموگلوبین، انتقال اکسیژن در بدن را مختل میکند و اکسیژن رسانی به سلولها دچار اختلال میشود. بافتهایی نظیر مغز و قلب که نیاز بیشتری به اکسیژن دارند در مسمومیت با مونوکسید کربن بیشترین آسیب را میبینند. بنابراین در مسمومیت با مونوکسید کربن بیشترین آسیب را در این دو ارگان مشاهده میکنیم. معمولاً تظاهرات بالینی در فرد مصدوم با یکسری علائم غیراختصاصی نظیر تهوع و استفراغ شروع میشود و بیمار دچار خواب آلودگی یا بی قراری میشود. فرد مسموم دچار درد و ضعف عضلانی میشود و در صورت تداوم تماس با گاز مذکور دچار کاهش سطح هوشیاری، کما، تشنج، ایست قلبی و درنهایت مرگ میشود. مشاهده علائم شبیه آنفلوانزا را یکی از نشانههایی عنوان کرد که باید با مشاهده آن به وجود گاز مونوکسید کربن مشکوک شویم. بسیاری افراد میگویند زمانی که وارد منزل یا محل کار خود میشوند علائمی نظیر آنفلوانزا شامل بدن درد، کوفتگی و درد عضلانی را تجربه میکنند و زمانی که از آن محیط خارج میشوند، این علائم رفع میشود. وقتی چنین شرح حالی را میشنویم حتماً باید به وجود گاز مونوکسید کربن در آن محیط مشکوک شویم.
بهترین راهکار در هنگام مسمومیت با مونوکسید کربن را خارج کردن مصدوم از محیط حادثه است. بلافاصله باید بیمار را در هوای آزاد و در معرض اکسیژن قرار دهیم و سریعاً فرد مصدوم را به اولین مرکز درمانی رساند. همچنین بر ضرورت باز کردن پنجرهها در محل حادثه تاکید میشود تا جریان هوا برقرار شده و از مسمومیت سایر افراد جلوگیری شود. تجویز اکسیژن مهمترین درمان در این بیماران است. بنابراین پس از قرار دادن بیمار در هوای آزاد در اولین فرصت باید با اورژانس تماس گرفته و بیمار را به نزدیکترین مرکز درمانی رساند. به جز اکسیژنرسانی هیچ داروی اختصاصی برای درمان مسمومیت با مونوکسید کربن وجود ندارد. در بیمارستان نیز اکسیژنرسانی مهمترین اقدامی است که برای این افراد انجام میشود. در صورت مشاهده مسمومیت با مونوکسید کربن، زمان را تلف نکرده و بلافاصله مصدوم را از محیط خارج کرده و به مرکز درمانی منتقل کنند.
تاریخ انتشار :
1404/10/08
کد :
46926
تعداد بازدید:
15