کم کاری تیروئید در بارداری‌؛

بارداری در زنان مبتلا به کم‌کاری تیروئید نیازمند مراقبت ویژه و تنظیم دقیق دارو تحت نظر پزشک است و با انجام آزمایش‌های منظم و مصرف صحیح دارو، می‌توان از بروز مشکلات برای مادر و جنین جلوگیری و روند بارداری را با اطمینان بیشتری طی کرد.

 بارداری یکی از پیچیده‌ترین فرایندهای زیستی است که نیازمند هماهنگی دقیق هورمونی در بدن مادر است و در این میان، عملکرد غده تیروئید نقش کلیدی در تنظیم متابولیسم، رشد جنینی و سلامت روانی مادر دارد و کم‌کاری تیروئید، اگر بدون کنترل باقی بماند، می‌تواند تعادل این فرایند را مختل کند و پیامدهایی جدی برای هر مادر و جنین به همراه داشته باشد. زنان مبتلا به اختلالات تیروئیدی، پیش از اقدام به بارداری، باید تحت ارزیابی کامل قرار گیرند که این ارزیابی نه‌تنها شامل آزمایش‌های هورمونی است، بلکه باید با بررسی سابقه پزشکی، سبک زندگی و وضعیت تغذیه همراه باشد و چنین رویکردی از بروز بحران‌های ناگهانی در دوران بارداری جلوگیری می‌کند و امکان برنامه‌ریزی درمانی دقیق‌تری را فراهم می‌سازد. در دوران بارداری، نیاز بدن به هورمون‌های تیروئیدی افزایش می‌یابد، بنابراین دز داروی لووتیروکسین یا سایر داروهای مشابه باید به‌صورت پویا و متناسب با تغییرات بدن تنظیم شود و این تنظیمات نباید تنها بر اساس عدد آزمایش باشد، بلکه باید با در نظر گرفتن علائم بالینی، وضعیت رشد جنین و پاسخ بدن مادر به درمان انجام گیرد. نظارت بر عملکرد تیروئید در طول بارداری باید مستمر و مرحله‌مند باشد و در سه ماهه اول، پایش ماهانه توصیه می‌شود، در سه ماهه دوم می‌توان بسته به شرایط، فواصل پایش را افزایش داد و در سه‌ماهه سوم و به ویژه ماه هشتم، بررسی مجدد برای پیشگیری از اختلالات زایمان ضروری است و باید توجه داشت که این پایش باید با همکاری نزدیک میان متخصص غدد و متخصص زنان انجام شود.
مجید رمضانی، فوق تخصص غدد درون‌ریز و متابولیسم با بیان اینکه بارداری در زنان مبتلا به کم کاری تیروئید، یکی از سوالات رایج افراد به شمار می‌رود، اظهار کرد: هر زنی که قرص تیروئید مصرف می‌کند و تصمیم به بارداری دارد، پیش از اقدام به بارداری باید آزمایش تیروئید انجام دهد و با پزشک خود مشورت کند و در صورتی که رنج تیروئید آنها در محدوده نرمال باشد، مشکلی برای بارداری وجود نخواهد داشت. با آغاز بارداری در زنان مبتلا به تیروئید، نه تنها قرص مصرفی برای کنترل تیروئید نباید قطع شود، بلکه باید با دقت و به صورت منظم مصرف شود. با توجه به صلاحدید پزشک، ممکن است ۳۰ تا ۵۰ درصد دز داروی مصرفی در مادران باردار مبتلا به تیروئید بیشتر شود. مادر باردار مبتلا به تیروئید، لازم است در چهار تا پنج ماه نخست بارداری، وضعیت رنج تیروئید خود را ماهانه بررسی کند .در صورتی که تا ماه پنجم بارداری رنج تیروئید در محدوده نرمال قرار داشته باشد، مجدد ماه هشتم بارداری توصیه می‌شود که آزمایش تیروئید تکرار شود.

عوارض تیروئید در بارداری بر جنین 

کم کاری تیروئید می‌تواند مشکلاتی برای جنین و مادر ایجاد کند، اما مصرف قرص تجویز شده برای مادر، می‌تواند از بروز این مشکلات جلوگیری کند. مصرف صحیح قرص تیروئید در دوران بارداری با دز توصیه شده توسط پزشک، به منظور پیشگیری از بروز مشکل برای مادر و جنین، ضروری است. نمی‌توان انتظار داشت به دلیل ابتلای مادر به کم کاری تیروئید و مصرف دارو، نوزاد نیز پس از تولد، مبتلا به کم کاری تیروئید باشد.به طور کلی، در هر ۴ هزار نوزاد، یک نوزاد ممکن است مبتلا به کم کاری تیروئید باشد و احتمال ابتلای نوزاد به این بیماری، در تمام افراد به یک اندازه است. سردی پاها می‌تواند نشانه‌ای از ابتلاء به اختلالات تیروئید باشد. در صورتی که افراد مبتلا به تیروئید دارو مصرف می‌کنند و مصرف این دارو به صورت منظم و صحیح باشد، اما همچنان سردی در پاهای خود احساس می‌کنند، ممکن است احساس سردی در پاها مربوط به تیروئید نباشد.
کم‌کاری تیروئید کنترل‌نشده می‌تواند منجر به اختلالات رشد مغزی، کاهش وزن جنینی یا حتی سقط شود، اما نکته مهم این است که با درمان مناسب، این خطرات به‌طور چشمگیری کاهش می‌یابد و آگاهی مادر از اهمیت مصرف منظم دارو و پیگیری درمان، نقش حیاتی در سلامت فرزند آینده او دارد. یکی از تصورات رایج، اما نادرست این است که نوزاد مادر مبتلا به کم‌کاری تیروئید، به همان بیماری مبتلا خواهد شد، اما در واقع، کم‌کاری تیروئید مادرزادی علل متفاوتی دارد و ارتباط مستقیمی با وضعیت تیروئیدی مادر ندارد و غربالگری نوزادان پس از تولد، بهترین راه برای تشخیص زودهنگام و درمان مؤثر این بیماری است. علائمی مانند سردی پاها، خستگی یا ریزش مو ممکن است به تیروئید نسبت داده شوند، اما همیشه دلیل قطعی نیستند و در بسیاری موارد، این نشانه‌ها حاصل ترکیب عوامل مختلف مانند کم‌خونی، اختلالات عصبی یا تغذیه نامناسب هستند، بنابراین تشخیص دقیق علت این علائم، نیازمند نگاه چندعلتی و پرهیز از ساده‌انگاری‌های رایج است.

تاریخ انتشار : 1404/06/15
تعداد بازدید: 24