شایع‌ترین راه انتقال مالاریا

 در صورت مراجعه فرد مشکوک به این بیماری، سابقه سفر فرد به مناطق آلوده نیز از وی پرسیده شود. مالاریا، به عنوان یک بیماری حاد و مزمن است و مهم‌ترین بیماری انگلی و یکی از مهم‌ترین مسائل بهداشتی برخی کشورها به‌خصوص کشورهای مناطق گرمسیری است؛ عامل بیمـاری، انگلـی تـک یاختـه از جنس پلاسمودیوم است و در حال حاضر، حدود 90 درصد موارد مالاریای کشور، ویواکس و 10 درصد، فالسیپاروم و یا عفونت توأم (ویواکس و فالسیپاروم) است.

شایع‌ترین راه انتقال، گزش پشه آلوده

اگرچه شایع‌ترین راه انتقال مالاریا، گزش پشه آلوده است، اما در مـوارد نـادر، احتمال انتقال از راه دریافت خون آلوده، استفاده از سرنگ مشترک و از مادر بـه جنین نیز وجود دارد. خـستگی، درد عضلانی، سردرد، تهوع و استفراغ، لرزهای خفیف، درد کمر و تب میباشد. این نـشانه‌هـا غیراختصاصی است و با بسیاری از بیمـاری‌هـای عفـونی و تـب‌دار ویروسی و باکتریایی، اشتباه می‌شود.

لرز، تب و تعریق، سـه مرحله بیماری

ویژگی‌های این بیماری، حملات بیماری (نوبه / پاروکسیـسم) اسـت کـه سـه مرحله لرز، تب و تعریق دارد. در مجموع، یک حمله مالاریا می‌تواند شش تا 10 ساعت طول بکشد و دوره پنهان بودن(کمون) آن نیز بسته به نوع انگل، بین هفت روز تا 18 ماه است. روش تشخیص طلایی مالاریا، آزمایش لام خون محیطی است و معمولاً از رنگ آمیزی گیمسا استفاده می‌شود. وی اضافه کرد که علاوه بر این روش، از کیت‌های تشخیص سریع (RDT) می‌توان استفاده کرد.

تشخیص مالاریا در آزمایشگاه نوبل اصفهان انجام میشود.

تأخیر در تشخیص و درمان، مهم‌ترین علت مرگ

باتوجه به اینکه استان قزوین، قطب کشاورزی، صنعتی و دامپروری است، این موضوع می‌تواند زمینه را برای افزایش تردد کارگران فصلی و اتباع کشورهای آلوده به مالاریا فرآهم کند و متعاقب آن، درصورت تاخیر در تشخیص و درمان، می‌تواند منجر به افزایش موارد ابتلا و مرگ و میر ناشی از این بیماری شود.

افزایش تعداد مخازن انگلی

در دو سال گذشته، تعداد مخازن انگلی افزایش یافته است و این موضوع در کنار سایر شرایط مانند؛ وفور ناقل (پشه آنوفل) و تغییرات آب و هوایی، ممکن است منجر به افزایش موارد ابتلا شود. ازجمله راه‌های پیشگیری از ابتلا به این بیماری، بهسازی محیط، تخلیه یا پُرکردن مکان‌های تکثیر پشه، استفاده از پنجره‌های توری، استفاده از دافع حشرات بر روی پوست (در زمان مسافرت به کانون‌های آلوده)، درمان کامل و به موقع تمام بیماران، استفاده از سم‌پاشی و لارو کُشی مکان‌های تکثیر پشه، مسافرت نکردن به مناطق آلوده، کاهش سفرهای غیرضروری به مناطق آلوده و پروفیلاکسی دارویی قبل از مسافرت به کانون‌های آلوده است.
طبق اعلامیه سازمان جهانی بهداشت، با انجام اقدامات کنترلی مثل: سم‌پاشی، بهسازی محیط، بیماریابی و درمان به موقع، تعداد موارد مالاریا و مرگ ناشی از این بیماری، کاهش قابل توجهی یافته است و تعداد کانون‌های آلوده نیز کاهش یافته است.