کدام آزمایش‌ها نیاز به ناشتابودن دارند؟

FBC : قند خون ناشتا، لازم است 8 تا 10 ساعت قبل از این آزمایش چیزی میل نشود و ناشتا بود.
2hpp: قند دو ساعت پس از غذا که دو ساعت بعد از خوردن اولین لقمه غذا اندازه‌گیری میشود.
HbA1c: این آزمایش متوسط قند خون سه ماهه را نشان میدهد. بنابراین هر سه ماه یک‌بار اندازه‌گیری میشود، نیاز به ناشتابودن ندارد اما ترجیحا دو ساعت قبل از آزمایش خوراکی میل نشود.
CBC: نشان‌دهنده سلول‌های خونی است که از روی نتیجه آن میتوان به کم‌خونی، غلظت خون، عفونت و... پی برد. این آزمایش نیاز به ناشتابودن ندارد.
Urea,cr: اوره و کراتین عملکرد کلیه‌ها را نشان میدهند. در شرایط عادی سالی یک‌بار اندازه‌گیری میشوند و نیازی به ناشتابودن ندارند.
AST,ALT,ALP: آنزیم‌های کبدی و مجاری صفراوی هستند که بالارفتن‌شان ممکن است نشان از آسیب کبدی باشد. معمولا حداقل سالی یک‌بار اندازه‌گیری میشوند. نیاز به ناشتابودن ندارد اما برای الکالین فسفاتاز بهتر است که ناشتا باشید. بسیاری از داروها دفع کبدی دارند، بنابراین یکی از شروط و یا ادامه مصرف این داروها طبیعیبودن نتایج آنزیم‌های ذکر شده است.
TSH: با انجام تست TSH افراد از نظر بیماریهای تیرویید غربالگری میشوند این آزمایش نیاز به ناشتابودن ندارد.
LDL,HDL (کلسترول و تریگلیسیرید): بالابودن چربیهای خون باعث بروز بیماریهای مهمی ازجمله بیماریهای قلبی-عروقی، سکته مغزی، کبد چرب و... میشود؛ به همین دلیل لازم است افراد دیابتی سالانه چربیهای خونشان را اندازه‌گیری کنند. برای آزمایش چربیهای خون لازم است حدود 10 تا 12ساعت قبل از آزمایش ناشتا باشید البته مصرف آب اشکالی ندارد.
U/A (آنالیز ادرار): این آزمایش کلید تشخیص بسیاری از اختلال‌ها ازجمله عملکرد کلیه‌ها، عفونت ادراری، سنگ کلیه، دفع پروتیین و... است. اگرچه انجام آن نیاز به ناشتابودن ندارد اما بهتر است نمونه اول صبح اندازه‌گیری شود.
U/C: کشت ادرار گاهی برای تشخیص قطعی عفونت و انتخاب آنتیبیوتیک مناسب این آزمایش درخواست میشود. بهترین نمونه کشت ادرار و آنالیز ادرار نمونه وسط ادرار است؛ یعنی ظرف آزمایش ادرار را کمی بعد از شروع ادرار پر کنید. همچنین نیاز به ناشتابودن