این ماده غذایی «مواد شیمیایی سرطان‌زا» را از بدن دفع می‌کند

 دانشمندان در بوستون مردانی را که روزانه سه بار از مکمل فیبر استفاده کردند با گروهی که مکمل برنجی مصرف کردند مقایسه کردند. آزمایش خون نشان داد مردانی که پیش از هر وعده غذایی به مدت چهار هفته از فیبر بتاگلوکان (موجود در قارچ و جو دوسر) استفاده کردند، کاهش هشت درصدی در میزان مواد شیمیایی «همیشه‌ماندگار» داشتند. این مواد شیمیایی، معروف به PFAS (ترکیبات پر و پلی‌فلوروآلکیل)، به‌طور طبیعی در محیط تجزیه نمی‌شوند و از ظروف پلاستیکی و پوشش‌های نچسب به غذا نشت می‌کنند و در اندام‌های حیاتی تجمع می‌یابند. این تجمع خطر نارسایی اندام‌ها، ناباروری و برخی سرطان‌ها را افزایش می‌دهد. محققان معتقدند فیبر به دفع صفرا از دستگاه گوارش کمک می‌کند و PFAS به این صفرا متصل شده و به‌جای ورود به جریان خون، دفع می‌شود.

راهی برای دفع مواد سمی همیشه‌ماندگار

با وجود تحقیقات گسترده‌ای که اثرات مرگبار این مواد را نشان داده‌اند، این مطالعه از اولین تحقیقاتی است که روشی علمی برای دفع آنها از بدن ارائه می‌دهد. این یافته در حالی منتشر شده که ۹۰ درصد آمریکایی‌ها به اندازه کافی فیبر مصرف نمی‌کنند — کمبودی که با خطر سرطان روده بزرگ مرتبط است. محققان دانشگاه بوستون اعلام کردند: «با وجود نگرانی‌های فزاینده درباره سمیت PFAS، مداخلات خاصی برای کاهش سطح این مواد در بدن وجود ندارد.» مطالعه‌ای که در مارس در مجله Environmental Health منتشر شد، شامل ۷۲ مرد ۱۸ تا ۶۵ ساله با سطوح قابل تشخیص PFAS در خون بود. ۴۲ نفر از آنها روزانه سه بار، ۱۰ دقیقه پیش از غذا، یک گرم مکمل بتاگلوکان جو دوسر (نوعی فیبر طبیعی موجود در جو دوسر، قارچ و دانه‌ها) مصرف کردند. ۳۰ نفر دیگر مکمل برنجی دریافت کردند.

کاهش PFAS در خون پس از چهار هفته

پیش از شروع، 70 درصد از شرکت‌کنندگان 11نوع از 17 نوع PFAS را در خونشان داشتند و پنج نوع در خون همه آنها یافت شد. پس از چهار هفته، مردانی که مکمل فیبر مصرف کرده بودند، کاهش هشت درصدی در دو نوع بسیار خطرناک PFAS (PFOA و PFOS) را نشان دادند. این دو ماده در کف‌های آتش‌نشانی، ظروف نچسب و مواد ضدلک استفاده می‌شوند. PFOA به‌عنوان یک ماده سرطان‌زای قطعی (گروه 1) و PFOS به‌عنوان یک ماده سرطان‌زای احتمالی (گروه 2) شناخته شده‌اند. همچنین هر دو ماده به‌عنوان مختل‌کننده‌های غدد درون‌ریز عمل می‌کنند و خطر سرطان‌های وابسته به هورمون مانند سرطان سینه و تخمدان را افزایش می‌دهند. محققان معتقدند فیبر در روده ژلی تشکیل می‌دهد که مانع جذب این مواد توسط سلول‌های روده می‌شود. این ژل جلوی بازجذب اسیدهای صفراوی (که به هضم چربی‌ها کمک می‌کنند) به خون را می‌گیرد و آنها را از بدن خارج می‌کند. از آنجا که PFAS به صفرا متصل می‌شود، دفع صفرا به کاهش این مواد از بدن کمک می‌کند.

فیبر، فواید فراتر از دفع PFAS

فیبر نه‌تنها به دفع PFAS کمک می‌کند، بلکه به حرکت بهتر روده و کاهش یبوست نیز کمک می‌کند. عبور سریع‌تر مدفوع خطر التهاب و رشد کنترل‌نشده سلولی (که می‌تواند به سرطان منجر شود) را کاهش می‌دهد. با این حال، 90 درصد آمریکایی‌ها هنوز کمتر از مقدار توصیه‌شده (22 تا 34 گرم در روز) فیبر مصرف می‌کنند. محققان هشدار دادند که همه انواع فیبر چنین اثری ندارند و برای تایید یافته‌ها نیاز به تحقیقات بیشتری است. همچنین به‌دلیل اینکه PFAS می‌تواند دو تا هفت سال در بدن بماند، چهار هفته زمان کافی برای ارزیابی کامل تاثیر فیبر نیست. احتمالاً مصرف دوزهای بالاتر فیبر در بلندمدت برای کاهش سطح PFAS لازم خواهد بود.