سیدموید علویان رئیس انجمن مطالعات کبدی ایران و فوق‌تخصص گوارش و کبد اظهار کرد: کبد به عنوان یکی از بزرگترین اندام‌های داخلی بدن، وظیفه انجام اعمال حیاتی مختلفی را بر عهده دارد و با انجام تغییرات لازم روی مواد غذایی جذب شده و دفع سموم، مهمترین نقش را در حفظ سلامتی ایفا می‌کند. کبد با تبدیل مواد قندی ساده به نوع ذخیره‌ای آن و در موارد ضروری، تبدیل نوع ذخیره‌ای به نوع ساده که برای بدن قابل استفاده است، نقش عمده‌ای را در تنظیم قند خون ایفا می‌کند و چربی‌های جذب شده را به انواع قابل جذب یا قابل ذخیره در سلول‌های مختلف بدن تبدیل و از این طریق در سوخت و ساز چربی‌ها دخالت می‌کند. کبد نقش عمده‌ای را در سوخت و ساز پروتئین‌ها بر عهده دارد و به صورت تقریبی تمام پروتئین‌های پلاسمای خون را تولید می‌کند.
بسیاری از ویتامین‌ها مانند ویتامین‌های آ و ب و بعضی فلزات مانند آهن و مس در کبد ذخیره می‌شود و در مواقع لزوم مورد استفاده قرار می‌گیرد. از دیگر اعمال مهم کبد، از بین بردن میکروب‌های وارد شده به بدن از طریق روده است، این میکروب‌ها از طریق گردش خون ابتدا به کبد وارد می‌شوند و این عضو با استفاده از سیستم دفاعی خود آنها را از بین می‌برد. کبد، آمونیاک که برای بسیاری از سلول‌های بدن از جمله سلول‌های مغزی مضر است را از خون می‌گیرد و طی واکنش‌های شیمیایی به اوره تبدیل می‌کند و سپس آمونیاک از طریق کلیه‌ها از بدن دفع می‌شود. بسیاری از مواد مضر برای بدن و داروها توسط کبد از بدن دفع می‌شود و در صورت اختلال در فعالیت کبد، سموم بدن از جمله آمونیاک افزایش می‌یابد و بر تمام اعضای بدن اثرات مخربی را بر جای خواهد گذاشت. با توجه به وظایفی که کبد بر عهده دارد، به طور حتم نمی‌توان بدون کبد زنده ماند، اما باید این نکته را در نظر داشت که در بیشتر بیماری‌های کبدی، درصد کمی از این عضو دچار ضایعه و به این دلیل تنها بعضی از فعالیت‌های کبدی دچار اختلال می‌شود و در بیشتر بیماری‌های کبدی، حیات بیمار به خطر نمی‌افتد؛ در واقع چنانچه تنها کمتر از یک سوم کبد سالم باشد، نیازهای طبیعی بدن تأمین می‌شود.
تاریخ انتشار :
1403/05/18
کد :
44932
تعداد بازدید:
530