تب مالت( بروسلوز)

 مصرف شیرغیر پاستوریزه، گوشت خام یا نیمه خام و تماس نزدیک با ترشحات بدن حیوان مبتلا به این بیماری، از دلایل اصلی انتقال این بیماری به انسان می باشد. این بیماری با نام‌های بروسلوز، تب مدیترانه و تب ناخواسته نیز شناخته می‌شود. باکتری بروسلا که ایجاد کننده این بیماری است، طیف گسترده ای از پستانداران اهلی و وحشی را مبتلا می سازد. عامل این بیماری گونه های مختلفی از سرده باکتریایی بروسلا هستند.این باکتری ها، کوکوباسیل های میله ای شکل، گرم منفی کوچک، هوازی و غیرمتحرک هستند که فاقد پوشینه و هاگ می باشند. این باکتری ها انگل داخل سلولی هستند.
علائم بیماری
علائم بالینی تب مالت در کودکان چندان مشخص نیست. طحال در نیمی موارد بزرگ است.طحال بزرگ بیشتر همراه بزرگ شدن غدد لنفی است.دانه های جلدی به صورت تب خال و پورپورا و دانه های دیگر اریتم های برآمده کمیاب است.
علائم زیر در تب مالت حاد به طور ناگهانی ظاهر می شوند:
لرز،تب متناوب(تب و لرز)تعریق
خستگی قابل توجه
درد هنگام لمس ستون فقرات
سردرد
بزرگ شدن گره های لنفاوی
علائم زیر در تب مالت مزمن به تدریج ظاهر می شوند:
خستگی
درد عضلانی
کمردرد
یبوست
کاهش وزن
افسردگی
ناتوانی جنسی
گاهی اوقات بروز آبسه در تخمدان ها،کلیه ها، و مغز
در صورت ناکافی بودن مراقبت و درمان، بیماری ممکن است مزمن شود یا موجب معلولیت، عفونت قلب،استخوان،مغز یا کبد شود.
تظاهرات و عوارض عصبی در مالت:
سردرد
دردتمام بدن
ضعف
سستی
کوفتگی عضلات
کم خوابی
نگرانی و تشویش
افسردگی
هذیان
سندرم مننژه
حالت تحریک پذیری زیاد
راههای انتقال:

تماس مستقیم با بافتهای حیوانی آلوده نظیر خون-ترشحات واژن و ترشحات جنین سقط شده-مصرف شیرخام و فراورده های لبنی آلوده خصوصا پنیر تازه،خامه و سرشیر، انتقال تنفسی از طریق استنشاق هوای آلوده آغل، اصطبل
پیشگیری:
شناسایی و کشتار دامهای آلوده، واکسیناسیون دامهای واجد شرایط، رعایت اصول بهداشتی در هنگام برخورد با دام و بافتهای حیوانی آلوده-خودداری از مصرف شیر خام و فراورده های لبنی غیر پاستوریزه
تشخیص و درمان
تشخیص قطعی تب مالت با آزمایش خون انجام می گیرد و با درمان کامل معمولا در 3تا 4هفته بهبودی دیده میشود.اطرافیان و اعضای خانواده شخص بیمار که ممکن است از همان غذای الوده مصرف کرده باشند باید معاینه شده و ازمایش بدهند.
انواع تستهای سرولوزیک بروسلوز:
*تست اگلوتینا: ازمایش داخل لوله ای استاندارد (STA) با تست رایت که IgMو  IgG را مورد ارزیابی ،قرار می دهد.
*تست آگلوتیناسیون: 2MEکه IgGرا بررسی می نماید.
*تست کمبس رایت Coombs Test: که عمدتا نشان دهنده آنتی بادی های کلاس IgGاست.هرچند درصورتی که در زمینه تست رایت مثبت، اشتباها کمبس رایت نیز انجام شود تمامی آنتی بادی های شرکت کننده در تست رایت، بنحو اولی در این تست نیز شرکت خواهند نمود.
*تست فیکساسیون کمپلمان: که نشان دهنده آنتی بادی های IgGمی باشد.
* تست های رادیو ایمونواسی و ELISA: که حساسیت و ویژگی آن ها نسبت به استاندارد و فیکساسیون کمپلمان بیشتر است و نشان دهنده هر دو ایمونوگلوبین MوGمی باشند. ولی جهت بررسی یک کلاس به خصوص ایمونوگلوبین هم قابل تنظیمند و لذا با این تستها می توان به آسانی بروسلوز حاد را از مزمن و نیز حمله حاد در زمینه مزمن را باز شناخت. به عبارت دیگر انتی بادی های اختصاصی ضد بروسلائی نوع IgG,IgM و  IgAرا میتوان به روش رادیوایمونواسی مورد بررسی قرار داد. البته مشکلات مربوط به آنتی بادی های بلوکان و غیر آگلوتینه کننده(Nonagglutinating)در این تست ها وجود ندارد و در مرحله حاد یا مزمن بیماری می توان آنتی بادی های اختصاصی را به طور جداگانه، بررسی کرد و زمانی که تفسیر تستهای آگلوتیناسیونی، با ابهاماتی مواجه شود می توان پاسخ را با انجام تست الایزا قطعی نمود. به وسیله ی تست الایزا نیز می توان با بررسی IgMیا IgGحالت حاد  و مزمن بروسلوز را تفکیک نمود ولی این تست با یرسینوز نیز واکنش متقاطع، نشان می دهد.
*تست رزبنگال، رینگ تست و آگلوتیناسیون روی لام که روش های آگلوتیناسیون سریع(Rapid) می باشند.
درمان
شامل یک دوره استراحت در رختخواب و مصرف انتی بیوتیک است و جدا کردن بیمار از دیگران اغلب لازم نیست. برای مبارزه با عفونت باکتریایی از آنتی بیوتیک هایی(مانند تتراسایکلین برای حداقل سه هفته) استفاده شده و داروهای کورتیزونی برای کاهش التهاب های شدید استفاده می شود. برای درد عضلانی نیز از داروهای ضد درد(مسکن) تجویز می شود.

واحد میکروبیولوژی آزمایشگاه پاتوبیولوژی نوبل