مصونیت جامعه به واسطه انجام واکسیناسیون

همه ی والدین می دانند که بچه ها در برابر انبوهی از بیماری های عفونی آسیب پذیر هستند. تحقیقات انجام شده توسط NIH و محققان دیگر ثابت می کند که فواید واکسن در جلوگیری از بیماری و مرگ بسیار بیشتر از خطرات آن است.  لیست بیماری هایی که در دوران کودکی می تواند کودک را درگیر کند و این ابتلا برای کودک طاقت فرسا باشد: سرخک ، اوریون ، سرخچه ، دیفتری ، سیاه سرفه ، فلج اطفال ، مننژیت ، آنفلوانزا و روتاویروس میباشد. در زمانهای قبل ازکشف و استفاده از واکسن ها، بسیاری از کودکان در جهان از این بیماری ها مردند یا دچار ناتوانیهای جسمی شدند. هنوز کودکان زیادی در کشورها و مناطقی با نرخ واکسیناسیون پایین تر میمرند یا تا اخر عمر از کار افتاده میشوند.
امروزه با وجود سفرهای بین المللی در جهان ، به روز نگه داشتن واکسن ها و انجام واکسیناسیون برای هر فرد امری ضروری است.  برای توضیح بیشتر این موضوع،  تا سال 2000 ، واکسیناسیون عملاً سرخک را در ایالات متحده از بین برده بود اما در سال 2005 یکی از ساکنان واکسینه نشده ایالات متحده در هنگام بازدید از اروپا به سرخک آلوده شد. این  مسافر به امریکا بازگشت و فرزندان آمریکاییش را که واکسینه نشده بودند ، آلوده کرد. مطالعات نشان داد که واکسنیناسیون کودکان بی خطر و موثر هستند. این حادثه مسبب رخ دادن اپیدمی نشد زیرا تعداد افراد کافی در جوامع قبلاً علیه سرخک واکسینه شده بودند و این بیماری نتوانست در جامعه انتشار یابد.
دکتر مارک لیپسیچ از دانشکده بهداشت عمومی هاروارد می گوید: "مفهوم مهم این است که واکسیناسیون علاوه بر محافظت از افراد ، از افراد جامعه نیز محافظت می کند. اگر من محافظت شوم، می توانم از دیگران محافظت کنم. " این نوع محافظت به عنوان "مصونیت جامعه" یا "مصونیت گله" شناخته می شود. وقتی تعداد کافی از جامعه در برابر بیماری مسری ایمن شود ، بیشتر جامعه در برابر عفونت محافظت می شوند زیرا فرصت کمی برای شیوع بیماری وجود دارد. نوزادان تازه متولد شده ، زنان باردار یا افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها ضعیف شده است ممکن است امکان تزریق واکسن های خاصی را نداشته باشند. با این حال حتی از آنها هم محافظت می شود زیرا شیوع بیماری واگیردار با تزریق واکسن به عموم جامعه مهار شده است.
اپیدمیولوژیست ها عفونت ها را واکنش های زنجیره ای می دانند که سرعت آن به مسری بودن بستگی دارد. هرچه بیماری مسری تر باشد ، واکسیناسیون بیشتری نیز برای کنترل آن لازم است. داده ها به ما می گویند که مصونیت گله ای کار می کند. " با استفاده از فرمول های ریاضی و برنامه های رایانه ای ، دانشمندان مدل هایی را برای تعیین میزان سهم جمعیت برای واکسیناسیون برای از بین بردن شیوع بیماری طراحی کرده اند.  به عنوان یک نمونه ، یک کمپین واکسیناسیون در سراسر جهان در دهه 1970 آبله را به طور کامل از بین برد. افراد زیادی واکسینه شده اند و شرایطی فراهم کرده که ویروس نتوانست حیات خود را حفظ کند.
اخیراً ، واکسیناسیون نوزادان علیه هموفیلوس آنفلوانزا نوع b  که می تواند باعث مننژیت شود، انجام شده است. این امر خطر بیماری را در کل جمعیت کاهش می دهد. قبل از واکسن علیه هموفیلوس آنفلوانزا نوع b  ، از هر 200 کودک زیر 5 سال ، 1 مورد مبتلا میشد که باعث مرگ بسیاری از افراد شد و آسیب دائمی مغز اغلب بازماندگان شد.  پس از معرفی واکسن هموفیلوس آنفلوانزا نوع b  در اواسط دهه 1980 ، میزان شیوع آنفلوانزا 99 ٪ کاهش یافت.  دانشمندان عقیده دارند: "ریشه کن کردن بیماری های عفونی ممکن است." حتی وقتی بیماری  مانند سرخک یا آنفلوانزا  به طور کامل از بین نرفته باشد ، واکسیناسیون می تواند انتقال بیماری را کاهش دهد ، به طوری که شیوع و همه گیری کمتر  شود.
چرا واکسن تزریق می کنیم؟
ابتلا به فلج اطفال ، دیفتری و سایر بیماری ها به لطف واکسیناسیون نادر شده است.
اگر واکسیناسیون را متوقف کنیم ، بیماری هایی که تقریباً ناشناخته اند دوباره برمی گردند. حتی اگر امروزه فقط چند مورد از بیماری وجود داشته باشد ، متوقف کردن واکسیناسیون منجر به انتشار بیشتر و انتقال از افراد آلوده به دیگران می شود.
برای محافظت از آینده باید واکسن بزنید.  واکسیناسیون نه تنها از فرزندان بلکه از نوه ها و نتیجه های ما نیز محافظت می کند.

نگارش و ترجمه: افضل نیا-واحد تحقیق و توسعه آزمایشگاه پاتوبیولوژی نوبل