بر اثر التهابی که آرتروز برای بدن ایجاد می‌کند، غضروف مفصلی که نقش ضربه‌گیر را در این مفاصل ایفا می‌کند، منجر به لغزش استخوان روی هم شده و ساییدگی ایجاد می‌کند در نتیجه درد شایع‌ترین علامتی است که بدنبال وقوع آرتروز زانو رخ می‌دهد و این مسئله با گذشت زمان باعث کاهش محدودیت حرکت زانو و تغییر شکل زانو هم خواهد شد. آرتروز بیماری وابسته به سن است و در افراد بالای 40 سال، زنان، افراد چاق و کسانی که سابقه ضربه یا آسیب زانو را به طور مادرزادی یا اکتسابی(مثل عادات و ورزش‌های نادرست) دارند، بیشتر دیده می‌شود.
آرتروز یا استئوآرتریت به معنای التهاب و تخریب غضروف مفصلی است. شایع ترین مفصلی که دچار التهاب یا آرتروز می‌شود، مفصل زانو است ولی در سایر مفاصل مثل لگن شانه و کمر نیز این التهاب وجود دارد. رویکردهای درمانی در مراحل خفیف آرتروز معمولا شامل ورزش، رژیم غذایی و داروی خوراکی است، در مراحل متوسط و شدید آرتروز معمولا تزریق داخل مفصلی و جراحی توصیه می‌شود. شایع ترین مفصلی که دچار التهاب یا آرتروز می‌شود، مفصل زانو است ولی در سایر مفاصل مثل لگن شانه و کمر نیز این التهاب وجود دارد. درمان دارویی برای آرتروز می‌تواند درد و برخی علامت‌ها را تسکین دهد، اما نمی‌تواند مشکل تحلیل غضروف را حل و از پیشرفت آرتروز جلوگیری کند. از درمان جراحی برای ترمیم آسیب غضروف استفاده می‌شود، اما اثر درمانی طولانی مدت محدود و معایب و خطرات متعددی دارد، ضمن اینکه درمان جراحی تنها برای درمان بیماران مبتلا به آرتروز در مراحل انتهایی و پیشرفته و سنین بالای 64 سال مناسب است.
جراحی مفصل زانو در مراحل شدید آرتروز مفصلی و برای افراد بالای 64 سال انجام می‌شود، این جراحی نیازمند بیهوشی عمومی یا نخاعی دارد و در بیماران با سن بالا و دارای بیماری‌های زمینه‌ای مثل عروق کرونر، فشار خون و دیابت ریسک مرگ و میر و عوارض را به دنبال خواهد داشد.
درمان زانو درد با سلولهای بنیادی
هیچ درمان کامل و قطعی برای آرتروز وجود ندارد و به محض اینکه ضایعه غضروفی اتفاق بیفتد، به تدریج غضروف تحلیل می‌رود بنابراین تشخیص و درمان زود هنگام آرتروز بسیار حیاتی بوده، در بین روش‌های تزریق داخل مفصلی زانو نظیر تزریق اوزون، ژل هیالورونیک، PRP و ارتوکین، بهترین گزینه درمانی در دنیا، سلول درمانی زانو و تزریق سلولهای بنیادی داخل مفصل است. مزیت این درمان بر سایر روش‌های تزریق داخل مفصلی این است که علاوه بر توقف و آهسته کردن روند آرتروز، باعث بهبود آرتروز نیز می‌شوند و تاثیری طولانی مدت از خود به جا می‌گذارند.
در درمان کم تهاجمی و ایمن تزریق سلولهای بنیادی بدست آمده از بافت چربی، بیمار به حفره مفصلی گزینه درمانی مناسب‌تری است، از طریق تزریق داخل مفصلی، عوامل درمانی می‌توانند مستقیما به محل آسیب دیده برسد و باعث ترمیم غضروف مفصلی شود ضمن اینکه درد و محدودیت حرکتی کاهش یافته و عوارض سیستماتیک داروها نیز کمتر می‌شود.
مهمترین منبع سلول بنیادی که مورد تایید سازمان غذا و دارو امریکا در درمان آرتروز است، استفاده از سلولهای چربی خود فرد(اتولوگوس) محسوب می‌شود سلولهای بنیادی می‌توانند در تزریق به بافت مورد نظر به سلولهای همان بافت تبدیل شوند درنتیجه در تزریق سلولهای بنیادی به زانو، این سلول‌ها در مناطقی از غضروف که تخریب شده‌اند، می‌نشینند و به مرور آن محل‌ها را بازسازی می‌کنند، به این ترتیب مفصل آسیب دیده به مرور زمان ترمیم شده، درد کاهش می‌یابد و توانایی حرکت فرد افزایش پیدا می‌کند. مهمترین منبع سلول بنیادی که مورد تایید سازمان غذا و دارو امریکا در درمان آرتروز است، استفاده از سلولهای چربی خود فرد(اتولوگوس) محسوب می‌شود از این روش به عنوان انقلابی در بهبود آرتروز و جوانسازی مفصل یاد می‌شود. در مقایسه با سایر بافت‌ها، منابع سلولهای بنیادی نظیر مغز استخوان، بافت‌های چربی از نظر محتوای سلولی، غنی‌تر هستند، این روش امیدوارکننده‌ترین گزینه درمانی برای آرتروز به شمار می‌رود و تزریق داخل مفصلی سلول بنیادی در یک نوبت انجام می‌شود و سالها دوام دارد.
تاریخ انتشار :
1402/08/25
کد :
43935
تعداد بازدید:
633