تغییرات خلق مستقیما به تغییرات فصلی مرتبط است. دکتر جمال شمس با بیان این که در برخی از فصول سال به دلایل نامعلوم ممکن است خلق برخی از افراد دستخوش تغییراتی شود، اظهار کرد افسردگی فصلی اختلالی است که معمولا با تغییر فصل به بالاترین میزان خود می رسد. به طور کلی افسردگی فصلی نوعی اختلال است که در آن فرد در دیگر زمان‌های سال شرایطی عادی دارد ولی در فصلی خاص احساس اضطراب و افسردگی می‌کند. تابش نور خورشید و ساعت بیولوژیکی بدن که تنظیم کننده ترشح هورمون‌ها است، می‌تواند خلق وخو و خواب را تحت تاثیر قرار دهد، افرادی که با تغییر فصل دچار افسردگی می‌شوند، به هر میزان نور بیشتری دریافت کنند زودتر از افسردگی و تنگی خلق رهایی می‌یابند.
خلق 11 درصد از عموم مردم با شروع فصل پاییز و سرد شدن هوا کاهش پیدا می‌کند.
تمامی افرادی که دچار افسردگی فصلی می شوند ضرورتا مبتلا به اختلال افسردگی نیستند، ممکن است درصد کمی از افرادی که به یکباره با تغییر فصل دچار اضطراب و افسردگی می شوند به درمان های مداخله ای نیاز داشته باشند. اختلال عاطفی و یا افسردگی فصلی افراد را به شکل‌های متفاوتی تحت تاثیر قرار می‌دهد، احتمال تغییر خلق در فصل بهار نیز وجود دارد.
احتمال بروز افسردگی با شروع فصل پاییز به مراتب بیشتر از بهار است، شیدایی یا مانیا حالتی از افسردگی است، در این مدل از اختلال خلق که همزمان با فصل بهار آغاز می‌شود، انرژی فرد بسیار زیاد می‌شود؛ به شکلی که این اختلال با تظاهراتی همانند نشاط زدگی، تحریک‌پذیری، فعالیت بیش از حد، خلق بالا به صورت شادی، خوش‌بینی افراطی، بیقراری حرکتی، اشکال در تمرکز و برنامه‌ریزی‌های بلندپروازانه دیده می شود.
در مبتلایان به بیماری دوقطبی، علائم مانیا و شیدایی با شروع فصل بهار و اختلال افسردگی در فصل پاییز عود می کند. علائم و نشانه‌های افسردگی فصلی با اختلال افسردگی دائم شباهت زیادی دارد، کاهش انرژی، تغییرات محسوس در میزان خواب، میل جنسی، توجه و تمرکز و تغییر در میزان اشتها از نشانه های افسردگی است.
تنها فاکتوری که افسردگی فصلی را نسبت به سایر اختلالات روانی و افسردگی‌ها متفاوت می‌کند، زمان بروز افسردگی فصلی است افسردگی فصلی در بازه زمانی خاص در سال عود می‌کند. احتمال بروز تمامی بیماری‌ها و اختلالات روان تقریبا یکسان است، به طور مثال بیشترین سن بروز افسردگی بین 30 تا 40 سال است و یا اختلال دوقطبی و یا بروز شیدایی در 20 تا 25 ساله‌ها بیشتر دیده می‌شود.
به طور کلی انواع بیماری‌ها، که اختلالات روان هم از این قاعده مستثنی نیست، تاریخ دقیق شروع و یا سن خاصی ندارند، حتی ممکن است فردی در سن بالای 50 یا کمتر از 20 سال دچار افسردگی یا افسردگی فصلی شود. اگر چنانچه این بیماری به موقع تشخیص و درمان‌ها پیش از شدت گرفتن علائم آغاز شود، روند درمان تا حدود زیادی از بروز مشکلات بعدی جلوگیری خواهد کرد.
استفاده از درمان‌های دارویی، غیر دارویی و یا مشاوره را از جمله روش‌های درمان افسردگی فصلی دانست. درمان این اختلال به کمک نور درمانی، دارو و روش‌های روانپزشکی انجام می‌شود و اگر چنانچه فرد به اختلال دوقطبی مبتلا باشد باید به پزشک خود اطلاع دهد؛ چرا که این موضوع برای زمان تجویر نور درمانی و دیگر داروهای ضد افسردگی بسیار اهمیت دارد. درمان با داروهای ضد افسردگی برای برخی از بیماران مبتلا به اختلال عاطفی فصلی، خصوصا اگر علائم شدید باشد بسیار موثر خواهد بود.
تاریخ انتشار :
1402/06/29
کد :
43696
تعداد بازدید:
1404