چرا بدن برخی افراد بدون دارو HIV را سرکوب می کنند؟

 به نظر می‌رسد تحقیقات جدید حداقل یک دلیل را شناسایی می‌کند یک نسخه غیرطبیعی قدرتمند از یک گلبول سفید خون به نام CD8+ T. سلول‌های CD8+ T نوعی از سلول‌های T هستند که یک ویژگی طبیعی در سیستم ایمنی هر فرد است. سلول های T معمولا در غدد لنفاوی یک بیمار آلوده به HIV جمع می شوند. اما در میان «کنترل‌کننده‌های خود به خودی» - آنهایی که توانایی نادری برای مهار خودکار HIV و جلوگیری از ایجاد بیماری دارند - محققان دریافتند که سلول‌های CD8+ T در شناسایی و توقف HIV به طور قابل توجهی ماهرتر به نظر می‌رسند. دکتر بروس واکر، نویسنده این مطالعه و مدیر یک مرکز تحقیقاتی سیستم ایمنی در کمبریج، ماساچوست، خاطرنشان کرد حدود یک نفر از هر 300 نفر می تواند HIV را بدون نیاز به دارو کنترل کند. به نظر می‌رسد که پاسخ سلول CD8+ T است که این کنترل را به دست می‌آورد. برای به دست آوردن بینش، تیم مطالعه نمونه های خون و سلول های T را از هفت بیمار سالم که به ویروس عامل ایدز آلوده نشده بودند، تجزیه و تحلیل کردند. 19 کنترل کننده خود به خود. و 17 بیمار معمولی HIV که بار ویروسی آنها با درمان ضد رتروویروسی (ART) کنترل می شد. ART چشم انداز HIV را به طرز چشمگیری تغییر داده است، فعالیت ویروسی را سرکوب کرده و به بیماران شانسی برای داشتن یک امید به زندگی تقریباً طبیعی می دهد. با این حال، این بدون عوارض نیست. به گفته واکر، این تجزیه و تحلیل نشان داد که در میان کنترل‌کننده‌های خود به خود، سلول‌های CD8+ T "فراوانی و بسیار کاربردی هستند." او افزود، نکته نهایی این است که برای کنترل‌کننده‌های خودبه‌خود، این سلول‌های T ترکیب‌شده  اچ‌آی‌وی را دور نگه می‌دارند و از آسیب رساندن به آن جلوگیری می‌کنند. تست HIV در آزمایشگاه نوبل اصفهان انجام می شود.

 دانشمندان می‌خواهند به نحوی از قدرت ضد اچ‌آی‌وی خاصی که توسط چنین سلول‌های T اعمال می‌شود، استفاده کنند تا نوعی مصونیت را که در کنترل‌کننده‌های خود به خود در افراد مبتلا به بیماری پیش‌رونده می‌بینیم»القا کنند. دکتر مایکل هوربرگ، مدیر موسسه مدیریت مراقبت و مراقبت HIV/AIDS هشدار داد که این یک هدف دست نیافتنی است. در نزدیک به 35 سال مراقبت بالینی خود برای HIV، تنها چند بیمار را دیده‌ام با معیارهایی به معنای HIV مثبت اما با وضعیت ویروسی مطابق با فردی بدون مواجهه با HIV هستند. و در ابتدا همیشه کمی ناباورانه است. زمانی که یک پزشک متخصص در زمینه HIV تشخیص می‌دهد که یکی از بیمارانش واجد شرایط است، ما اغلب به دنبال برنامه‌های تحقیقاتی می‌گردیم تا گروهی از چنین بیمارانی را برای مطالعه بیشتر جمع آوری کنیم. هدف همیشه کسب اطلاعات بیشتر در مورد ایمنی ضد HIV و استفاده بالقوه از این اطلاعات برای توسعه روش‌های درمانی برای پیشگیری یا کنترل این ویروس بوده است.اما همانطور که مراقبت‌های بالینی و آمار جمعیت نشان می‌دهد، هنوز یک هدف دست نیافتنی است.