اولین جراحی مغز از درون رحم بر روی جنین با موفقیت انجام شد

 جراحان بیمارستان کودکان بوستون و بیمارستان بریگهام و زنان در ایالات متحده با هدایت سونوگرافی، با روش جراحی به نام آمبولیزاسیون برای درمان یک بیماری نادر قبل از تولد استفاده کردند. این ناهنجاری عروقی که ورید ناهنجار جالینوس vein of Galen malformation نامیده می‌شود، باعث می‌شود خون پس از تولد کودک به طور خطرناکی در بخشی از مغز جریان یابد. موفقیت این روش امید جدیدی را برای درمان این بیماری قبل از تشدید خطر عوارض ایجاد می‌کند.
این دستاورد، برای وضعیتی که به عنوان (VOGM) شناخته می شود، "هیجان انگیز" است. اما آنها همچنین هشدار دادند که این یک مورد است و تحقیقات بیشتری برای دانستن اینکه آیا روش مغز قبل از تولد یک استراتژی خوب است یا خیر، مورد نیاز است. VOGM یک بیماری نادر است و در حدود 1 مورد از هر شصت هزار تولد رخ می دهد و اغلب در اواخر بارداری در سونوگرافی های معمول تشخیص داده می شود. این عارضه زمانی ایجاد می‌شود که شریان‌های بدشکل در مغز ارتباط اشتباهی برقرار می‌کنند: به جای فرستادن خون به مویرگ‌های کوچک‌تری که مغز را تغذیه می‌کنند و جریان خون را کندتر می‌کنند، سرخرگ‌ها مستقیماً به ورید بزرگی متصل می‌شوند که خون را از مغز به عقب می‌ریزد. این منجر به موجی از خون در ورید می شود که می تواند فشار زیادی را بر قلب و ریه های نوزاد وارد کند. (قبل از تولد، شرایط در رحم مانع از وقوع آن می شود.)
در جدی‌ترین موارد، نوزادان ممکن است در عرض چند روز پس از تولد دچار نارسایی قلبی شوند یا از عوارض خطرناک دیگری مانند تورم مغز و فشار خون بالا در شریان‌های ریوی رنج ببرند. دکتر دارن اورباخ، یکی از مدیران مرکز جراحی و مداخلات عروق مغزی بیمارستان کودکان بوستون، اظهار کرد حدود 50 تا 60 درصد نوزادان بلافاصله پس از تولد دچار مشکل می شوند. در آن مرحله، درمان استاندارد رویه‌ای به نام آمبولیزاسیون است: یک جراح مغز و اعصاب یک لوله نازک و انعطاف‌پذیر به نام کاتتر را در شریان کشاله ران کودک قرار می‌دهد و سپس آن را به داخل مغز می‌کشد. از آنجا، مواد ویژه - یک "چسب" یا سیم پیچ های نرم - برای بستن اتصالات شریان به ورید و کاهش سرعت جریان خون تزریق می شود. حتی با درمان، حدود 40 درصد از این نوزادان می میرند. بسیاری دیگر از آسیب های مغزی خود دچار آسیب های جدی شده اند. این یک پیشرفت نسبت به سال‌ها پیش است. آنها باید راهی قابل اعتماد برای پیش‌بینی در دوران بارداری پیدا می‌کردند که احتمالاً کدام یک از نوزادان به سرعت سرازیر می‌شوند. در تحقیقات قبلی، آنها دریافتند که عرض یک ساختار خاص مغز جنین - قابل مشاهده در MRI مادر باردار - چنین پیش بینی کننده ای است. بالاتر از یک آستانه مشخص، تقریباً مطمئن بود که نوزادان به سرعت دچار مشکلات شدید خواهند شد. سپس آنها طرحی را برای ترجمه آمبولیزاسیون استاندارد به یک روش پیش از تولد توسعه دادند .تاکتیک‌های مبتنی بر سوزن «قرض گرفتن» از همکارانشان که جراحی قلب جنین را انجام می‌دهند. این شامل عبور دادن یک سوزن از دیواره رحم و برای درمان VOGM از طریق یک نقطه نرم در پشت جمجمه جنین است. یک "میکرو کاتتر" از طریق سوزن، با هدایت تصویربرداری اولتراسوند، برای انجام آمبولیزاسیون به پیش می رود.
محققان با گزارشی در مجله سکته مغزی، اولین روش موفقیت‌آمیز خود را بر روی جنینی که 34 هفته و 2 روز سن داشت و 99 درصد احتمال مشکلات شدید پس از تولد داشت، توصیف کردند. خود این روش به آرامی پیش رفت. از طریق تصویربرداری، پزشکان کاهش فوری جریان خون اضافی از مغز و کاهش حجم کار قلب را مشاهده کردند. این روش باعث پارگی زودرس غشاها شد، بنابراین نوزاد دو روز بعد از طریق القای زایمان به دنیا آمد. اورباخ اظهار کرد نوزاد تازه متولد شده هیچ مشکل قلبی نداشت و در سن 6 هفتگی اکنون وضعیت خوبی دارد. اورباخ گفت این کارآزمایی برای ثبت نام 20 بیمار طراحی شده است. سؤالات ایمنی شامل این است که آیا عمل جنین می تواند باعث خونریزی مغزی یا سکته شود. اورباخ گفت که این نیز ناشناخته است. نوزادان پس از تولد به آمبولیزاسیون مجدد نیاز دارند. یک سوال گسترده‌تر در این راه این است: آیا می‌توان از این تاکتیک کلی برای درمان سایر بیماری‌های پیش از تولد استفاده کرد؟ اورباخ اظهار کرد ما قبلاً به این طریق به مغز جنین دسترسی نداشتیم. او خاطرنشان کرد که اگر بتوان با خیال راحت این کار را انجام داد، سؤالاتی در مورد تحویل داروها یا حتی ژن درمانی ها به مغز جنین ایجاد می شود.