این علائم هشداردهنده ابتلا به سندروم روده تحریک پذیر است

 سندروم روده تحریک پذیر در دسته بیماری های عملکردی قرار دارد، بیماری های عملکردی یک بیماری خاص و خطرناک نیستند و علت مشخص و خاصی برای آنها تعریف نشده است، به همین دلیل به این نوع بیماری ها که احتمال و دلایل متعددی برای بروز آنها مطرح می‌شود، «نشانگان یا سندروم» می گوییم. از علامتهای اصلی این سندروم، درد شکمی همراه با اسهال و یبوست است که باید حداقل به مدت 4 روز در ماه، در فرد وجود داشته باشد. این درد ها معمولاً با تغییر قوام و تعداد دفعات مدفوع همراه است البته این در صورتی است که بیماری‌های دیگری در کنار این بیماری وجود نداشته باشد. اگر در کنار علائم سندروم روده تحریک پذیر، علائم خطر دیگری مانند اینکه رشد کودک خوب نباشد، دفع مدفوع همراه با خون یا بلغم باشد و یا کودک استفراغ های مکرر حاوی صفرا داشته باشد،کودک را باید سریعاً به پزشک رساند، زیرا این علائم در سندروم روده تحریک پذیر وجود ندارد و تشخیص بیماری دیگری خواهد بود‌. زمینه ابتلاء افراد خانواده، به هم ریختگی میکروب های روده و افرادی که نسبت به درد حساسیت زیادی دارند، از جمله عوامل تاثیر گذار در بروز این بیماری هستند. سن شیوع این بیماری 6 تا 18 سال است اما گاهی این علائم در نوزادان دقایقی قبل از دفع مدفوع به شکل دل پیچه و درد دیده می‌شود که در واقع نوعی سیر تکاملی در نوزاد محسوب می شود. در بعضی از نوزادان نیز حالت کولیک داریم که در طیف دردهای عملکردی قرار می گیرد و بیماری خاصی نیست نکته قابل اهمیت این است که این تشخیص ها حتما باید توسط پزشک متخصص صورت گیرد. قبل از تشخیص قطعی، اولین قدم بررسی بیماری سلیاک (حساسیت به گندم)، دفع خون مخفی در مدفوع و انجام آزمایشات اولیه خون است. قابل ذکر است که در تشخیص این بیماری به انجام سونوگرافی هیچ نیازی نیست. در برهه های زمانی که استرس وجود دارد، مانند قبل از شروع قاعدگی، بعد از ابتلا به یک سری از عفونت‌های حاد گوارشی میکروبی و یا ویروسی، فرد ممکن است به علائم سندروم روده تحریک پذیر دچار شود، که به آن سندروم روده تحریک پذیر بعد از ابتلا به بیماری گفته میشود. رژیم های غذایی صنعتی و فرآوری شده، مانند آب میوه های صنعتی، غذاهای فست فود، کنسروها و...، موادی را در روده تولید میکنند که به گاز بیشتر در روده منجر میشود و درد شکمی را بیشتر میکند، بنابراین حذف مواد غذایی صنعتی نقش مهمی در کاهش علایم دارد.  کنترل این بیماری راحت نیست، بعد از عوامل تغذیه ای، استرس و علائم مربوط به روان، نقش مهمی در شعله ور شدن این سندروم دارد علاوه براین جلسات روانشناسی(CBT) در کاهش علائم و کاهش میزان مصرف داروها، نقش مهمی دارد. وقتی صحبت از بیماری های عملکردی به میان می آید، نقش اصلی اطمینان بخشی پزشک به خانواده است، کم کردن استرس و صحبت های پزشک، نقش بسیار مهمی در درمان دارد.