ویروس آبله میمونی که با نام MPXV شناخته می شودT متعلق به خانواده Poxviridae و از گروه ویروس های مشابه آبله است. ویروس آبله در دهه ۱۹۸۰ میلادی و پس از واکسیناسیون گسترده به کمک واکسن منطبق بر ویروس ضعیف شده، در سطح جهانی ریشه کن شد. اگرچه واکسنهای ویروسی زنده مانند همه واکسنهای آبله تایید شده با تکثیر ضعیف ویروس، پروتئین های ویروسی زیادی را بیان می کنند، اما استفاده از این واکسن ها نگرانیهای ایمنی خاص خود را نیز دارند. باید توجه داشت پوششی خارج سلولی ویروس و ویروس بالغ درون سلولی، دو شکل عفونی آبله میمونی هستند و واکسن های مبتنی بر فناوری ام آر ان ای با استفاده از این پروفیل های ایمنی، تاثیر بهتری نسبت به واکسنهای ویروس زنده در مدلهای حیوانی کوچک نشان داده اند. مطالعات جدید پژوهشگران نشان داد واکسن های سنتی مبتنی بر ویروس کشته یا ضعیف شده، در برابر آبله میمونی چندان موثر نبوده و نیاز به بررسی بیشتر آنتی ژن های MPXV و استراتژی های ترکیبی برای واکسن های بهتر علیه این بیماری وجود دارد. در این شرایط واکسن های مبتنی بر فناوری mRNA کارایی و ایمنی بالایی را در برابر ویروس عامل آبله میمونی نشان می دهند.
محققان در مطالعه جدید خود با گرفتن نشانه هایی از موفقیت واکسن های mRNA علیه کرونا، سه واکسن mRNA VGPox1، VGPox2 و VGPox3 را علیه آبله میمونی توسعه دادند. در ادامه این واکسن ها روی مدل های حیوانی و به طور خاص، موش های آزمایشگاهی امتحان شده و شرایط این جانوران برای بازه زمانی 36روزه مورد بررسی قرار گرفت. بررسی ها نشان می دهد موش ها در روز نهم پس از ابتلا به این ویروس، بیش از 15 درصد وزن بدن خود را از دست دادند. در ادامه به این موش ها از واکسن های فوق تزریق شده و نتایج مطالعه نشان داد که هر سه واکسن mRNA سطوح مشابهی از آنتی بادی های ضد A35R را ایجاد کردند. هر سه واکسن mRNA که در این مطالعه آزمایش شدند، صد درصد محافظت را در طول سنجش چالش ویروس ایجاد کردند.
تاریخ انتشار :
1401/09/03
کد :
42553
تعداد بازدید:
865