ارتباط درمان ناباروری با بروز مشکلات قلبی در زنان

تحقیقات جدید نشان می‌دهد که یک نوع درمان باروری رایج با افزایش خطر عوارض جدی قلبی عروقی در زنان در زمان زایمان، بستری طولانی‌تر در بیمارستان و هزینه‌های بالاتر بستری همراه است.

دکتر «اِرین میچوس»، نویسنده ارشد این مطالعه از مرکز جانز هاپکینز، اظهار کرد لزوماً فناوری‌های تولیدمثل باعث ایجاد عوارض قلبی نمی‌شوند. ممکن است زنان مبتلا به ناباروری به دلیل سن و سایر مشکلات سلامتی در معرض خطر بیشتر عوارض قلبی عروقی قرار داشته باشند از اینرو در دوران بارداری، زایمان و پس از زایمان نیاز به توجه بیشتری دارند. دکتر «سلمان زاهد»، نویسنده اصلی این مطالعه و پزشک بیمارستان عمومی روچستر در نیویورک، اظهار کرد یافته‌ها بر اهمیت کنترل عوامل خطر قلبی عروقی قبل از استفاده از فناوری‌های تولیدمثل تأکید می‌کند. این جمعیت در حال حاضر یک جمعیت پرخطر است. فناوری کمک باروری یا ART، به دسته‌ای از درمان‌های ناباروری اشاره دارد که در آن تخمک‌ها یا جنین‌ها دستکاری می‌شوند تا شانس باردار شدن زن افزایش یابد. این روش می‌تواند شامل لقاح آزمایشگاهی با جنین‌های تازه یا منجمد، تزریق مستقیم اسپرم به تخمک برای بارور کردن آن یا آزمایش جنین برای کروموزوم‌های غیرطبیعی قبل از انتقال آنها به رحم باشد. استفاده از ART، اگرچه هنوز روشی نادر است، اما محبوبیت آن در سراسر جهان رو به افزایش است. تحقیقات قبلی نشان داده است که ART خطر عوارض بارداری مانند جدا شدن جفت، زایمان سزارین و زایمان زودرس را افزایش می‌دهد، اما اطلاعات کمی در مورد اثرات آن بر بیماری قلبی عروقی مادر وجود داشت. در مطالعه جدید، محققان داده‌های بیمارستانی از نمونه مربوط به حدود 46میلیون زایمان در ایالات متحده از سال 2008تا 2019، از جمله 108542 نوزاد با استفاده از ART، تجزیه و تحلیل کردند. در مقایسه با زنانی که به طور طبیعی باردار شدند، زنانی که از ART استفاده کردند در زمان زایمان نوزادانشان مسن‌تر بودند (متوسط سنی 35در مقابل 28سال) و عوامل پرخطر قلبی عروقی بیشتری داشتند، مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت در دوران بارداری. اما حتی پس از تعدیل این تفاوت‌ها، بررسی‌ها نشان داد زنانی که با استفاده از ART باردار شده‌اند، در مقایسه با زنانی که بدون استفاده از این فناوری باردار شده‌اند، در معرض خطر بسیار بیشتری برای عوارض قلبی عروقی در زمان زایمان قرار دارند. احتمال ابتلاء به پره اکلامپسی (فشارخون بالا در بارداری) در آن‌ها 48 درصد بیشتر بود. زنانی که با استفاده از ART حامله شده بودند نیز تقریباً دو برابر بیشتر از زنانی که به طور طبیعی باردار شده بودند، در معرض نارسایی قلبی در زمان زایمان بودند. و 39درصد بیشتر احتمال داشت که ضربان قلب نامنظم را تجربه کنند. احتمال سکته مغزی ناشی از لخته خون 73 درصد و سکته مغزی خونریزی دهنده در زنانی که از ART استفاده می‌کردند در مقایسه با کسانی که استفاده نمی‌کردند، 63درصد بیشتر بود. و همچنین تقریباً دو برابر بیشتر احتمال داشت که ترومبوآمبولی وریدی، لخته خون در ریه یا ورید عمقی داشته باشند. خطر عوارض ریوی و کلیوی نیز در زنانی که از ART استفاده می‌کردند بیشتر بود. خطر آسیب حاد کلیوی در آنها 2.6 برابر افزایش یافته بود و بیش از دو برابر بیشتر احتمال داشت که مایع اضافی در ریه‌ها به نام اِدم ریوی داشته باشند. آنها همچنین بیشتر در بیمارستان بستری بودند (سه روز در مقابل دو روز). محققان تاکید می‌کنند این بدان معنا نیست زنانی که برای باردار شدن مشکل دارند باید ART را به عنوان یک گزینه رد کنند. خطرات عوارض قلبی عروقی اگرچه در این گروه بیشتر است اما هنوز نسبتاً کم است.

تاریخ انتشار : 1401/08/22
تعداد بازدید: 1026