ابداع درمان ترکیبی جدید برای مهار تومورهای ریه

 سرطان ریه یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است و تخمین زده می شود که هر سال یک میلیون و 800 هزار نفر بر اثر آن جان خود را از دست می دهند. برخی از بیماران پس از دریافت ایمونوتراپی بهبود می یابند، اما این درمان کامل نیست و در نتیجه، تنها حدود 25 درصد از افراد مبتلا به این سرطان بیش از پنج سال پس از تشخیص زنده می مانند. بنابراین، نیاز فوری به یافتن گزینه های درمانی موثرتر احساس می شود. مطالعه جدید محققان موسسه فرانسیس کریک نه تنها نشان می ‌دهد که درمان ترکیبی جدید می تواند کمک کننده باشد بلکه می ‌تواند به انتخاب افراد برای آزمایش‌ های بالینی جهت تأیید اثربخشی آن مورد استفاده قرار گیرد. به طور خاص، دانشمندان در این پروژه مطالعاتی اثرات ترکیبی از محاصره ایست بازرسی ایمنی سلولی و مهارکننده ‌های KRAS را در موش‌ ها بررسی کردند. یک مهارکننده KRAS، ژن KRAS را که به خانواده ژن RAS تعلق دارد، مسدود می کند. تصور می شود که ژن های این گروه در بسیاری از موارد سرطان از جمله ملانوما، سرطان پانکراس و سرطان روده نقش دارند. در سال‌های اخیر، توجه زیادی به این موضوع شده است که آیا ترکیب محاصره پست بازرسی ایمنی سلولی، نوعی ایمونوتراپی، با مهارکننده‌ های KRAS می ‌تواند موثر باشد یا خیر. ژولیان داونوارد (Julian Downward)، سرپرست تحقیقات موسسه فرانسیس کریک و از پژوهشگارن این پروژه تحقیقاتی توضیح داد: این مهار کننده از طریق مسدود کردن نسخه جهش یافته KRAS، ژنی که به کنترل رشد و مرگ سلولی کمک کرده، عمل می کند. از آنجایی که این جهش در حدود یک سوم موارد سرطان ریه وجود دارد، یک هدف درمانی امیدوارکننده برای درمان این بیماری است. این تیم تحقیقاتی دریافتند که درمان ترکیبی به طور موثری سرطان را زمانی که تومورها دارای مقادیر بالایی از سلول‌ های ایمنی فعال بوده کنترل کردند. بررسی تاثیر جهش ژن KRAS بر تومورها نشان داد که جهش، سیگنال هایی را کاهش داده که به تحریک سیستم ایمنی کمک می کند. در عین حال، ژن جهش یافته KRAS به افزایش مقدار مولکول های هورمون مانند که برای تومورها مطلوب هستند کمک می کند. وقتی دانشمندان این ژن جهش یافته را در موش ها مسدود کردند، محیط برای تومورها کمتر مساعد شد. کاهش در تعداد سلول هایی که به طور معمول سیستم ایمنی را تضعیف می کنند مشاهده شد. همچنین افزایشی در سلول‌های T سیتوتوکسیک برای کمک به خلاص شدن از شر سلول ‌های سرطانی به طور موثرتری وجود داشت. اولین مهارکننده KRAS سال گذشته برای استفاده در برخی از موارد سرطان ریه غیر سلولی با جهش KRASG12C تأیید شد. در حال حاضر، کارآزمایی‌ های بالینی مختلفی وجود دارد که نشان می ‌دهد چگونه مهارکننده‌ های KRAS همراه با محاصره پست بازرسی ایمنی سلولی می‌ توانند به بیماران کمک کنند. با این حال، یک مشکل بزرگ این است که اکثر این کارآزمایی ‌ها فقط شامل بیمارانی می‌شوند که قبلاً به محاصره ایست بازرسی ایمنی سلولی پاسخ نداده ‌اند. عدم پاسخ به ایمونوتراپی نشان می ‌دهد که تومورهای این بیماران کمتر به درمان ترکیبی پاسخ می دهند. دانشمندان خاطرنشان کردند: هنوز چیزهای زیادی برای کشف در مورد مهارکننده های KRAS وجود دارد، زیرا مبحث بسیار جدیدی هستند. بیشتر باید در مورد اینکه چه زمانی اثربخشی آنها در بالاترین حد است و چه درمان های دیگری را می توان با خیال راحت ترکیب کرد، آموخت. محققان امیدوارند این کار رویکرد درستی را برای اتخاذ آزمایش ‌های بالینی آینده راهنمایی کند.