تقویت حافظه کودک با چند راهکاری ساده

بازی فرایندی همراه با تحرک و کاوش است که انسان از تولد تا سالمندی آن را انجام می دهد.  برخی از متخصصین بازی را حل تعارضات درونی و ناکامی می دانند به عنوان مثال کودکی که تنبیه شده، ناراحتی خود را با خراب کردن اسباب بازی و عروسکش ابراز می کند. برخی دیگر از محققین بازی را فرایند شکل گیری حافظه کودک تلقی کرده و معتقد هستند که بازی کمک می کند تا کودکان هرچیزی را که می بینند دوباره تکرار و تقلید کنند و آن را در حافظه خود تحکیم ببخشند و گروهی دیگر بازی را راهی برای لذت جویی و آرامش بخشی در کودک یا بزرگسال توصیف می کنند. در مراحل مختلف زندگی با افزایش سن، شکل بازی در انسان تغییر می کند.
مرحله اول، کاوشی است که کودک زیر یکسال بازی را برای کنترل حرکات بدنی و تعادل یابی و هماهنگی بدنی انجام می دهد و تلاش می کند اشیا را بشناسد و برای این بازی از بزرگسالان کمک می گیرد.
مرحله دوم، در سنین یک سالگی تا قبل از ورود به مدرسه بوده و کودک برای بازی از اشیاء و اسباب بازی کمک می گیرد، در این دوران کودکان اسباب بازی خود را جاندار فرض می کنند.
در مرحله سوم ، شکل بازی نمایشی است. این مرحله پس از ورود به مدرسه آغاز می شود و کودک به ارتباط با دیگران می پردازد و با انجام بازی‌های گروهی رشد اجتماعی شدن را در خود پرورش می دهد همچنین در این مرحله توصیه می شود که کودک و نوجوان به گروه هایی ملحق شده و بازی های آرامش بخش همراه با حرکات بدنی و فعالیت مثل ورزش را انجام دهد. شکل بازی در این مرحله تخیلی است و فرد کمتر علاقه ای به بازی جمعی نشان می دهد و تلاش می کند تا در خلوت خود به حل معما یا بازی های فکری بپردازد.
بازی ها برای رشد ذهنی کودکان مناسب هستند، مانند: بازی های سازه ای، پازل ها، پیدا کردن کلمات، خاله بازی، پیدا کردن اشیا و روبیک از جمله بازی هایی هستند که در رشد ذهنی کودکان موثر خواهند بود.