کاهش تمایل به خوردن به دلیل وجود ضایعات در دهان کودک در بیماری دست، پا و دهان

 بیماری دست، پا و دهان (HFMD) در کودکان و نوزادان، از گروه بیماری‌های عفونی و بثوری است و باعث ایجاد ضایعاتی در سطح پوست و مخاط دهان می شود. علت بروز این بیماری، ویروسی از گروه آنترو ویروس‌ها است که همراه با ضایعات پوستی و مخاطی و همچنین تب ظهور پیدا می کند. البته بیشتر همراه با ضایعات پوستی است و گاهی با تب و گاهی بدون تب بروز می‌کند. ضایعات در تمام دهان از جمله زبان و حلق، مشاهده می شوند. این بیماری با ضایعات جلدی که بسیار متنوع است، خود را بر کناره‌های خارجی دست و پا، کف دست و کف پا نشان می‌دهد. تنوع این ضایعات به حدی است که گاهی برای تشخیص صحیح، نیاز به نمونه برداری از ضایعه می‌باشد. کاهش تمایل به خوردن و نوشیدن به دلیل وجود ضایعات در دهان کودک، از مهمترین علائم این بیماری است، در مرحله بعد، ضایعات پوستی، معمولا بر کف دست ها، کف پاها، ناحیه تناسلی و خط پوشک خود را نشان می‌دهد، این ضایعات معمولا دردناک نیستند و خارش هم ندارند. این بیماری مسری است و از طریق تماس پوستی با فرد آلوده، استنشاق ترشحات تنفسی فرد آلوده هنگام عطسه و سرفه و همچنین انتقال از طریق مدفوع، منتقل می شود. احتمال انتقال این بیماری به خواهر و برادر کودک مبتلا به ویروس وحتی والدین وجود دارد. بنابراین رعایت بهداشت و کنترل راه‌های انتقال بیماری، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این بیماری خود کنترل شونده است و تنها راه درمان، کنترل تب با استفاده از تب بر‌هایی مانند استامینوفن و بروفن است، مصرف نوشیدنی‌های خنک وغذا‌های نرم پر پروتئین نیز توصیه می شود. خانواده‌ها توجه کنند، اگر ضایعه شبیه آبله مرغان باشد، مصرف بروفن ممنوع است و تنها استفاده از استامینوفن مجاز است. استفاده از دهانشویه در بچه‌های کوچکتر مقدور نیست، اما در کودکان بزرگتر می‌توان از دهانشویه‌هایی که از مخاط محافظت می‌کنند، استفاده کرد. ویتامین‌ها نیز از جمله دارو‌های کمک کننده هستند. ناخن‌های کودک مبتلا به این بیماری ممکن است مدتی بعد، تغییر شکل دهد و بیفتد. این علامت نگران کننده نیست و از عوارض احتمالی بیماری است. بروز علائم قلبی و مغزی در مبتلایان به این بیماری از جمله عوارض بسیار نادر این بیماری است. استفاده از دهانشویه‌ها و پماد‌های کورتون دار ممنوع می باشد.