ارتباط اختلال در ریتم شبانه روزی بدن با بروز مشکلات سلامت روان

 نتایج یک مطالعه جدید ارتباط قابل توجهی را بین افرادی که مشکلات خواب دارند و افرادی که دارای مشکلات سلامت روان هستند نشان می‌دهد. نویسندگان این مطالعه اساساً بر بیماری‌های اوتیسم، اختلال بیش فعالی و اختلال دوقطبی تمرکز کردند، اما معتقدند یافته‌های آنها ممکن است در مورد سایر مسائل سلامت روان نیز کاربرد داشته باشد. طبق نظرسنجی جهانی خواب 2019 فیلیپس، در سرتاسر جهان، تنها 1نفر از هر 10 نفر گزارش می‌دهد که "خیلی خوب می‌خوابد". اکثر بزرگسالان در آن نظرسنجی، حدود 62 درصد، گزارش دادند که "تا حدودی یا اصلاً خوب نمی‌خوابند". این گونه مشکلات خواب با اختلالات سلامت روانی مختلفی مانند افسردگی، اضطراب، اختلال دوقطبی، اختلال بیش فعالی و اختلال دوقطبی مرتبط است. تحقیقات نشان می‌دهد از 300 میلیون نفر در سراسر جهان که مبتلا به افسردگی هستند، 75 درصد نیز بی خوابی دارند. در مطالعه جدید توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا، ارتباط بین مشکلات خواب و طیف وسیعی از اختلالات سلامت روان بررسی شده است. آمل آلاچکار، نویسنده اصلی این مطالعه، در یک بیانیه خبری اظهار کرد در حالی که تمرکز ما بر روی شرایط گسترده شناخته شده از جمله اوتیسم، اختلال بیش فعالی و اختلال دوقطبی بود، ما معتقدیم که فرضیه آسیب روانی ناشی از اختلال در ریتم شبانه روزی را می‌توان به سایر مشکلات سلامت روان، مانند اختلال وسواس فکری-اجباری، بی اشتهایی عصبی، پرخوری عصبی، اعتیاد به غذا و بیماری پارکینسون تعمیم داد. ساعت داخلی بدن، یا ریتم شبانه روزی بدن، برنامه‌های روزانه مهمی مانند خواب و بیداری، دمای بدن، غذا خوردن، هضم و فعالیت هورمونی را تنظیم می‌کند. محققان خاطرنشان کردند که اختلال ریتم شبانه روزی در اوایل زندگی ممکن است بر رشد عصبی تأثیر بگذارد و بعداً اختلالات سلامت روان مرتبط با افزایش سن را افزایش دهد. محققان بر این باورند که مطالعه پایه مولکولی اختلال در ریتم شبانه روزی می‌تواند درمان‌های بهتری را برای اختلالات روانی مختلف ارائه کند.