تاثیر مهارکننده‌ها در بیماران با نارسایی قلبی عروقی

 تجزیه و تحلیل بیش از 12000 بیمار نشان داد که مهارکننده های SGLT2 داپاگلیفلوزین و امپاگلیفلوزین مرگ قلبی عروقی یا بستری شدن در بیمارستان به دلیل نارسایی قلبی را تا 20 درصد در بیماران نارسایی قلبی با کسر جهشی خفیف کاهش و حفظ می کند. در دو کارآزمایی در مقیاس بزرگ، DELIVER و EMPEROR-Preserved، داپاگلیفلوزین و امپاگلیفلوزین حوادث قلبی عروقی را در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی با کاهش خفیف و حفظ کسر جهشی در مقایسه با دارونما کاهش دادند. این درمان‌ها برای همه بیماران نارسایی قلبی با کسر جهشی کاهش یافته توصیه می‌شود و توصیه‌های ضعیف‌تر برای آن‌هایی که کسر جهشی آن‌ها کاهش یا حفظ شده است توصیه می‌شود. ابهامات در مورد اثرات این داروها بر مرگ و میر و در زیرجمعیت های خاص نارسایی قلبی با کسر جهشی خفیف کاهش یافته و حفظ شده باقی می ماند. با این حال، هیچ یک از آزمایش‌ها به تنهایی برای رسیدگی به این مسائل طراحی یا توانمند نبودند. این متاآنالیز از پیش تعیین‌شده از داده‌های سطح مشارکت‌کننده از DELIVER و داده‌های سطح آزمایشی از EMPEROR-Preserved استفاده کرد و از تعاریف هماهنگ از نقاط پایانی و زیر گروه‌ها استفاده کرد. ناهمگونی در اثرات درمان در 12 زیر گروه مورد بررسی قرار گرفت: سن، جنس، نژاد، شاخص توده بدن، فشار خون سیستولیک، کلاس انجمن قلب نیویورک، سابقه دیابت، سابقه فیبریلاسیون دهلیزی/فلاتر، بستری شدن در بیمارستان برای نارسایی قلبی در طی 12 ماه، تخمین زده شده است. تجزیه و تحلیل شامل 12251 بیمار نارسایی قلبی با کسر جهشی خفیف کاهش یافته و حفظ شده بود که به طور متوسط بین 2.2 تا 2.3 سال پیگیری شدند.
میانگین سنی شرکت کنندگان 72 سال و 44 درصد زن بودند. مهارکننده های SGLT2 خطر پیامد اولیه را تا 20 درصد کاهش دادند. با توجه به نقاط پایانی ثانویه، مهارکننده‌های SGLT2 کل (شامل اولین و مکرر) بستری شدن در بیمارستان نارسایی قلبی را تا 27 درصد، ویزیت‌های فوری نارسایی قلبی را تا 35 درصد، و بستری شدن همه علل را تا 7 درصد کاهش دادند. این داروها حوزه های متعددی از کیفیت زندگی مرتبط با سلامت را که توسط پرسشنامه کاردیومیوپاتی کانزاس سیتی ارزیابی شده بود، بهبود بخشیدند. هیچ اثر قابل توجهی بر مرگ به هر علتی وجود نداشت و هیچ سیگنال ایمنی نامطلوب جدی در هر دو کارآزمایی شناسایی نشد. اثرات درمان در تمام 12 زیر گروه از جمله بیماران در بالاترین انتهای طیف کسر جهشی و کسانی که قبلاً با سایر داروهای نارسایی قلبی درمان شده بودند، سازگار بود.