آنها دریافتند خطر ضربان غیرطبیعی قلب موسوم به آریتمی بطنی، حتی در روزهایی که میانگین کیفیت هوا اندکی کاهش مییابد، سیر افزایشی دارد.در این مطالعه، از دستگاه دفیبریلاتور کاردیوورتر (ICD) کاشت شده برای نظارت بر آریتمی یا ضربان قلب استفاده شد.به گفته محققان، این دستگاهها و همچنین بسیاری از ضربانسازها، نه تنها برای درمان آریتمیها، بلکه برای توانایی نظارت بر ریتم قلب در 24 ساعت شبانهروز، دستگاههای بسیار خوبی هستند. بنابراین، آنها ابزاری ایده آل برای مقایسه پروفایلهای آریتمی با دادههای ایستگاه مانیتورینگ کیفیت هوا هستند.سازمان بهداشت جهانی سطح 5 میکروگرم بر متر مکعب PM 2.5 یا کمتر را کیفیت هوای خوب در نظر میگیرد.دکتر «السیا زانی»، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه پادووا ایتالیا، اظهار کرد ما مشاهده کردیم مراجعات به اورژانس برای آریتمی در بیماران مبتلا به این بیماری در روزهایی که آلودگی هوا زیاد است، افزایش مییابد. بنابراین، تصمیم گرفتیم غلظت آلایندههای هوا را در روزهایی که بیماران آریتمی داشتند با سطوح آلودگی در روزهای بدون آریتمی مقایسه کنیم. این مطالعه فعالیت ICD را در 146فردی که بین ژانویه 2013و دسامبر 2017کاشت این دستگاه را دریافت کرده بودند، ردیابی کرد. از این گروه، 67 نفر آریتمی بطنی را تجربه کرده بودند و 79نفر تجربه نکرده بودند. این مطالعه نشان داد که هر 1میکروگرم در متر مکعب افزایش میزان PM2.5 با افزایش 1.5 درصدی خطر آریتمی مطابقت دارد. هنگامی که غلظت PM 2.5 به میزان 1میکروگرم بر متر مکعب در طول یک هفته افزایش یافت، آریتمی های بطنی 2.4 درصد بیشتر بود. این مطالعه نیاز به طبقه بندی آلودگی هوا به عنوان یک عامل خطر برای سلامت قلب و عروق را برجسته میکند. به گفته محققان، آلودگی هوا باید مانند سایر عوامل خطرزای قلبی عروقی مانند سیگار کشیدن، فشار خون بالا یا کلسترول بالا مورد توجه قرار گیرد.
تاریخ انتشار :
1401/03/29
کد :
41918
تعداد بازدید:
636