آیا لبنیات موجب آکنه می‌شود؟

 آکنه نوعی بیماری پوستی است و زمانی رخ می‌دهد که چربی تولیدشده غدد چربی و سلول‌های مرده پوست باعث انسداد فولیکول مو می‌شوند و لکه و چربی برجای می‌گذارند. این وضعیت بیشتر افراد جوان را درگیر می‌کند و روی صورت و کمر و سینه ظاهر می‌شود.
روش‌های مختلفی برای مطالعه ارتباط میان رژیم غذایی و آکنه وجود دارد. دکتر گریگوری دلاست، متخصص بیماری‌های پوستی، مطالعه مروری سیستماتیکی را تشریح می‌کند که در آن نویسندگان ۴۲ مطالعه مشاهده‌ای و ۱۱ کارآزمایی بالینی مداخله‌ای را بررسی و چندین عامل مرتبط با رژیم غذایی را پیدا کرده‌اند که با آکنه ارتباط دارد. مطالعات مشاهده‌ای به مطالعاتی گفته می‌شود که در آن‌ها دو گروه از افراد به‌سادگی باهم مقایسه می‌شوند و در این مورد افرادی بوده‌اند که رژیم‌های غذایی متفاوتی داشته‌اند. منظور از مطالعات بالینی مداخله‌ای مطالعاتی است که در آن‌ها از گروه‌هایی از افراد خواسته می‌شود تا رژیم غذایی‌شان را تغییر دهند و تأثیر این تغییر روی آکنه ارزیابی می‌شود. درحالی‌که مطالعه مروری درمجموع به این نتیجه می‌رسد که ارتباطی میان آکنه و رژیم غذایی وجود دارد، مطالعات مداخله‌ای درمقایسه‌با مطالعات مشاهده‌ای ارتباط ضعیف‌تری را پیدا کرده بودند. البته هر مطالعه مشاهده‌ای با محدودیت‌های خاص خود همراه است. برای مثال، برخی از مطالعات مشاهده‌ای متکی بر این هستند که افراد مواد غذایی مصرف‌شده را یادداشت کنند.  پژوهش‌های مرتبط با تغذیه به‌شدت متکی بر این است که افراد غذاهایی را به‌خاطر بیاورند که پر از محدودیت‌ها و سوگیری و متغیرهای مخدوش‌کننده است؛ زیرا مردم معمولا مصرف غذاهای بد را کمتر‌ از حد واقعی و مصرف غذاهای خوب را بیشتر گزارش می‌کند؛ درحالی‌که به اجزا و مقدار غذای خورده‌دشه توجه زیادی نمی‌کنند. برخی از منتقدان مطالعات مبتنی‌بر رژیم غذایی حتی ادعا می‌کنند آن‌ها از روش علمی پیروی نمی‌کنند و به‌عنوان شبه‌علم باید در نظر گرفته شوند. رژیم غذایی با بار گلیسمی زیاد و مصرف مکرر لبنیات، خصوصا شیر کامل و شیر بدون چربی از عوامل اصلی ایجاد ارتباط بین رژیم غذایی و آکنه هستند. بار گلیسمی زیاد (GL) به‌معنای غذاهای حاوی کربوهیدرات است که سریعا در بدن تجزیه می‌شوند. این نوع غذاها غذاها و نوشیدنی‌های حاوی قند، نان سفید و برنج را شامل می‌شود. عوامل تحریک‌کننده آکنه غذاهای دارای GL زیاد، محصولات لبنی، غذاهای چرپ و شکلات را شامل می‌شود؛ درحالی‌که عوامل محافظت‌کننده دربرابر آکنه متشکل از اسیدهای چرب و میوه‌ها و سبزیجات هستند. غذاهای با شاخص گلیسمی زیاد ممکن است سطوح انسولین و فاکتور رشد شبه انسولین ۱ را افزایش دهند. این هورمون‌ها می‌توانند دفع سبوم را افزایش و ترکیبات سبوم را به موادی تغییر دهند که خاصیت پیش‌التهابی بیشتری دارند. سبوم ماده‌ای روغنی است که غدد چربی پوست می‌سازد.
متخصص میکروبیولوژی پوست از دانشگاه ماساچوست : پاتوفیزیولوژی آکنه چندعاملی و هنوز تا حد زیادی ناشناخته است؛ بنابراین، تغییر رژیم غذایی ممکن است در همه موارد مؤثر نباشد.» آکنه با سطوح هورمون‌ها نیز مرتبط است که می‌تواند طی بلوغ چرخه قاعدگی و بارداری تغییر کند. افزون‌بر‌این، ژنتیک و واکنش دربرابر داروها یا برخی از محصولات آرایشی ممکن است در بروز آکنه مؤثر باشند.